«شعر ٢»

گزینه ها روی میزن انتخاب با خود توئه
اونیو بردار که منم خوش باشم توش
یکی که شادت کنه
همه گزینه هاتو خط بزن
بگو فقط میشم مال خودت
بگو که این شیطون داغون
بعد چند وقت عاشق شده

ر گذر زمان
آرام آرام
اما قرص و محکم

از بیابان هاي سنگلاخ
با اندکی آب بر دوش
خسته اما امیدوار

ثانیه ها و لحظه ها
چون حلقه هاي زنجیر
می گذرند از پی هم

ولی میدانستم و مطمعن بودم
آن طرف این کوههای سخت و سرد

آن طرف این زخم هاي پر از درد
دشتی پر از سرسبزی و گل خواهد بود

روزگارانی خوش و خرم …

پس نفس نفس زنان
بی هیچ وقفه اي
با دلی سرشار از امید
قدم هایم را بر می دارم
و می دانم زیرپایم سفت است
و می دانم زیر پایم سفت است

آنقدر ذهنم را درگیر خودت کرده ای …

که دیگر حتی نمیتوانم مضمون تازه ای پیدا کنم

حالا حق میدهی

در شعرهایم

به همین سادگی بگویم

” دوستت دارم ” ؟

♥امشب به دور از تمام دغدغه ها با من باش

بگذار آغوشت دوباره

…….

بهشت را از من برهاند

بهشت آغوشت را با هیچ بهشت دیگرے عوض نمیڪنم

وقتے ڪه آغوشت

تمام غم هایم را به فراموشے مے سپارد ♥♥♥

دستت را بـہ من بدہ

تا بگیرم

نبض اضطرابت را

تا آرام ڪنم

پریشانے احوالت را…

با من باش

و ؋ـراموش ڪن

غم از دست دادن دیروزت را…

آیندہ دستان من و توست

وقتے در هم گرہ خوردہ اند….

♥ یه وقت به سرت نزند!
ڪه شعرهایم را بتڪانی…
چرا ڪه رسوا خواهم شــــــــــــد…!
و همه خواهند دید!!
لحظه لحظه تــــ♥ــو را در میان واژه هایم!!!… ♥♥♥

♥لحن لبهایت

چه استادانه میشڪند

همهمۀ سڪوتم را همیشه

و من چه نا آگاهانه

تـــو را با واژه هاے پر سرو

مے نویسم

وقتے از تــــو مے سُرایم

ڪلمات در برابر چشمانم مے رقصند

در شعر من حضورت

موسیقے لطیفے ست ڪه جهانم را مے نوازد…

شڪ نڪن فقط تـــو ♥

امان از دوست داشتن

امان از خواستن

ڪه راهے پیدا مے ڪند

ڪه باز هم تو را

از حرفت باز دارد ♥♥♥

بغلم ڪن ڪہ در این
دشټ فراموشے شب

چشم تو٬حــادثہ‌اے
روشن وبـے تڪرار است ♥♥♥

عـــشـــق نــه درمــونـــه و نـــه بــیــمــاریـه

 درد پـنـهونـیـــه کـــه بــدجـــوری دوســش داریــه

دشــمــن جــونتـــه امـــا دیــدنـش چــه عـالـیـه واســـه بـــی قــراریــات انـــگــاری یــه دلــداریــه

عــشـــــق مـــه جــاده ی کــوهــسـتانـیـه 

لـــذت بــا چشـــم بســـته دیـــدن و رویـــاییــه

هیجـــــان و تــــرس و از دســـت دادنـــو تنهاییــــه                خـــــطر مرگـــــو بـــه جـــون خــریدنــه هـر ثانیــه

♥من تو را نمی سرایم !..

تو …

خودت در واژه ها می نشینی ..!

خودت قلم را وسوسه می کنی !!

و شعر را بیدار می کنی !!♥♥♥

آمدم یادِ تو از دل،

به برونی فِکنم،

دل برون گشت...

ولی یادِ تو با ماست هنوز...!