مرا ببخش عزیز این نوشته گر تلخ است
نداشت چاره که این داغ شعلهور تلخ است
کنار پنجره گلدان، شکسته خشکیده
قبول مرگ درختان بارور تلخ است
روایت من و تو، خاطرات ما با هم
شبیه قصهی آن جنگل و تبر تلخ است
هنوز بعدِ هزاران غزل نمیدانم
چرا برای دلم واژهی سفر تلخ است
هنوز پشت در خانه قاصدک جاری است
نگفته میشنوم، حس این خبر تلخ است
اگر چه قافیه دارم، اگر چه لبریزم
ولی ادامهی این شعر مختصر تلخ است
غزل چگونه بگویم، نگو "غزلبانو"
نهیب بوسه ی اشعار شعله ور تلخ است
نفسم گرفت از این شب در این حصار بشکن
در این حصار جادویی روزگار بشکن
چو شقایق از دل سنگ برآر رایت خون
به جنون صلابت صخره ی کوهسار بشکن
تو که ترجمان صبحی به ترنم و ترانه
لب زخم دیده بگشا، صف انتظار بشکن
زبرون کسی نیاید، چو به یاری تو این جا
تو ز خویشتن برون آ سپه تتار بشکن
شب غارت تتاران همه سو فکنده سایه
تو به آذرخشی این سایه دیوسار بشکن
سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی
تو خود آفتاب خود باش، طلسم کار بشکن
بسرای تا که هستی، که سرودنست بودن
به ترنمی دژ وحشت این دیار بشکن
حبیب
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
