بازی زندگی

توی تولد سیزده سالگیم پدرم بعد از تولد رفت تا از کارگاه قالی بافی که توی یک شهر دیگه بود قالی ها را بیاره تا برای تهران بفرستن تصادف میکنه و میمیره

همه چی بهم میخوره تک دختر و تک فرزند بودن خیلی سخته آدم وابسته میشه شدید خیلی تنها شدم بی پدر افسرده شدم تهد مراقبت قرار گرفتم تا خوب شم محمد برام کم نزاشت از تولد گرفته تا مسافرت اما من همون شیرین نبودم

تو ۱۵ سالگی حالم خوب شد پدر بزرگم ما رو فرستاد تا آزمایش خون بدیم تا برای عقد آماده بشیم بعد از آزمایش رفتیم پیش پدر بزرگم خودش برامون صیغه محرمیت خوند تا زمان عقد راحت باشیم اما محمد خیلی مرد بود حتی یه بوسه کوچولو هم ازم نگرفت گفت برای بعد عقد برنامه ها دارم

محمد جواب آزمایش را میگیره و میبره پیش پدر بزرگ و پد  بزرگ میگه من درستش میکنم نفهمیدم موضوع چی هست اما چیزی نگفتم از بی حوصلگی محمد ناراحت شدم بازم چیزی نگفتم لباس عروسم را از تهران برام خرید و آورد کلی لوازم لازم برای یه عروس همه چی بهترین بود حتی آرایشگاه رفتیم آتلیه برای عکس به آرزوم رسیده بودم رفتیم خونه به جای اینه برامون عقد دایم بخونن صیغه دایم خوندن که وقتی عموم و مادرم اعتراض کردند پسر دوست پدر بزرگم گفت به خاطر مشکل خونشون عاقد نمیتونه عقد دایم بخونه و فقط دعوا به راه بود مادرم آه و ناله میکرد عموم وارث میخواست این وسط فقط من و محمد حرفی نمیزدیم وسط عروسی و دعوا و رفتن آبروی پدر بزرگم باعث شد پدر بزرگم سکته کنه و تا به بیمارستان برسه بمیره و صیغه ما باطل بشه

بعد از چهلم پدر بزرگم من و محمد هر چقدر تلاش کردیم تا به عقد هم در بیایم نشد پدر بزرگم یه ویلا برامون درست کرده بود و سند به نام ما بود یه روز از خونه فرار کردیم رفتیم ویلا محمد گفت اگه بینمون رابطه باشه همه کوتاه میان و ما به هم میرسیم

توی ویلا همه عکسهای که تو آتلیه انداخته بودیم خود نمایی میکرد هنوز کاری نکرده بودیم که عموم و خالم و مادرم رسیدن هر دو تامون کتک خوردیم کلی برای اینکه ما هم دیگه رو نبینیم مادرم راهی یه شهر دیگه شد و من از محمد بی خبر محمد از من بی خبرحتی تلفن خونه عموم هم عوض شده بود