حاظرید طبقه بالای مادر شوهرتون زندگی کنید ؟

۴ ساله ک اونجا نشستم امیدم ندارم ک برم

وای من اصلا تحمل ندارم خیلی خانواده شوهرم حرف اضافی میزنن و دخالت میکنن...چه برسه نزدیکشون باشم...بلا به دور

اتفاقا خوبه .بجای کرایه خونه میتونی پس انداز کنی .بچه هم همون سالای اول بیار بنداز گردنشون .از اب گل که دراومد شما هم پول جمع کردید برید یه جای نقلی .

من الان ۳ ساله بالای خونه پدرشوهرم اینا هستم هیچ بدی ندیدم الهی شکر بدردمم خیلی میخورن یعنی واقعا اگه نبودن خیلی سختم میشد

بنطرم این سوالی نیست که بخوای تو سایت عمومی بپرسی هرکی خونواده شوهرش بد باشه طبیعیه میگه نه اصلا یا کلا طبق شرایط زندگی خودشون همه نظر میدن 

مثلا از من بپرسی میگم اصلا فقط برین بالای خونواده شوهرتون بشینین

ما هم شوهرم اولش چیزی نداشت بابا و مامانشم معلم بازنشسته ان خودش ماشالله جنم کار کردن داشت و تونستیم یه زمین جای عالی شهر بخریم و بسازیمش ولی من دلم گرفته دوس ندارم ازینجا برم

برید مستاحری تا بعد خودتون خونه بخرید اگر خونه پدرش را اجاره بدن و پولش را به شما بدن که لطف بزرگیه ولی نمیشه گفت حتما باید انجام بدن  ملک خودشونه و تصمیم با اونها تو فقط بگو بریم مستاجری

خوبه ک ،تو گرونی حداقل دغدغه ی پول کرایه رو نداری

من الان ک میشناسمشون،خیر نمیرم.

دو ماه پیش گفت باباش خونه رو عوض کنم بیاید پیش ما،من نذاشتم،بس ک دخالت کن و فضولن متاسفانه

من خیلی دوست دارم از بس خود شیرینم

بستگی به مادرشوهر داره کلااز اول حدت رو رعایت کن زیاد صمیمی نشو احترام بزار محبت کن اما رسمی باش تا اخلاقش دستت بیاد ببینی چطور آدمیه خیلی از کسایی که اختلاف دارن واسه اینه که اولش زیادی صمیمی میشن بعدکه می‌فهمن بندرو آب دادن قیافه میگیرن و این میشه سررشته اختلاف من مادرشوهرم خیلی خوبه ومهربون و هوامو داره ولی حاضر نیستم باهاش یکجا باشم چون به شدت تو کارهای پسرم دخالت میکنه و ازشدت علاقه وسواس فکری گرفته و من رو عصبی میکنه من دوری ودوستی رو ترجیح میدم واسه موقعیت خودم

بدترین اشتباه اول زندگی مشترک نشستن هست 

من واحد بغلی مادرشوهرمم.تا حالا بدون دعوت حتی واسه نیم ساعتم نیومدن خونم منم همینطور..اگه بخوام برم حتما یکساعت قبلش زنگ میزنم و با شوهرم میریم شب نشینی.هفته ای یبارم همه بچه هاش که میان ما هم میریم شام..بنظرم هم به فرهنگ خانواده شوهر ربط داره هم به نوع برخورد خودتون که این چیزایی که گفتین اتفاق نیفته

من یکسال طبقه پائینشون بودم...بدترین روزای عمرم بود اه اه

نه قبول نمیکنم

من 5سال زندگی کردم اگه بتونی خونواده شوهررو مثل خونواده خودت بدونی میشه اینطوری ماتونستیم پولامون رو جمع کنیم والان صاحب خونه شدیم

من که حاضرشدم قبول کنم اصن به این چیزافک نمیکردم مثل شما

۵سال طبقه بالامادرشوهرم نشستم وخیلی عذاب کشیدم جوری که نتونستم دیگه تحمل کنم خیلی سخت بودیه جابودن

خداروشکرخونه خریدیم وازاونجاپاشدیم،الان یه دوسالی هست که رنگ آرامشودارم میبینم