آدينه جون
واقعا خدا اگر شروعش مي كنه دل نكنه و تمومش نكنه😔
سلام آذی جونم.با تک تک حرفاتو جملاتت عمق درد رو تو وجودت احساس کردم تقریبا میتونم حالتو درک کنم چون علت مرگ بچم بدن خودم بود
روزای اولی که بچم پرکشید میگفتم اگر ایران نبودم بچم زنده میموند ولی از وقتی تو رو دیدم که تو لندن با بهترین پزشکا نتیجه نگرفتی بیشتر و بیشتر باور میکنم که فقط فقط فقط باید خدا بخواد و بس...انقدر مشکلات جنین و مادر باردار پیچیده ست که فعلا خیلی از این مشکلات از نظر علم پزشکی هم ناشناخته ست!تنها چیزی که میدونم و با همه وجودم معتقدم اینه که خودتو با اعتماد کامل به خدا بسپار مطمئن باش هیچ ناامیدی رو از درگاه خودش ناامید نمیکنه..
وقتی خداوند اراده کنه روح کسی رو قبض کنه و اجازه نده تو دنیا زندگی کنه چه تو ایران چه تو قلب آمریکا فرقی نداره..
دیروز داشتم تلفنی با مامانم حرف میزدم یهو حرف بچمو گفتم و یه آه کشیدم ..مامانم سریع گفت دخترم فقط فقط باید خدا بخواد تعریف کرد کارگری که میاد خونه رو تمیز میکنه افغان هست گفت امروز گفته خواهرزاده اش زایمان کرده باید زودتر بره حالا خواهر زاده آخرای ماه ۹ بارداری و چند روز قبل زایمان قاچاقی از وسط جنگ و ناامنی از افغانستان فرار کرده..مامانم گفت تصور کن چند روز گرسنه و تشنه بوده و توی مسیر به این دوری چه بلاها که سرش نیومده ولی خدا خواسته و بچش دختره زنده مونده و بالاخره توی بیمارستان دولتی طالقانی زایمان کرده..کارگره مامانم گفته حتی یه لباس نداریم تن نوزاد کنیم زن زائو نون خالی میخوره...مامانم و خواهرام کمکش کردن..منم گفتم لباسا پسرمو به نی نیش بدم مامانم یهو یه حالی شد گفت نهههه به اونا دست نزن کمک نقدی کن واسش میخریم😭😭انقدر مامانم پسرمو دوست داشت و اندازه من گریه میکرد طفلی...
بعد مامانم گفت ببین دخترم فقط فقط باید خدا بخواد اون بچه رو توی این راه های سخت و شرایط سخت زندگی مادرش حفظ کرد ولی بچه ما با کلی مراقبت پزشکی و ناز و نوازش همسرت و ...زنده نموند.غصه نخور و خودتو مقصر ندون
منم یه سقط داشتم ۸ماه افسرده شدم خداروشکر الان باردارم دعا کنید سالم بیاد بغلم😔
سقط چند هفته داشتی؟
به سلامتی مبارک باشه باردار هستی قوی و امیدوار باش.
خیلی از دوستان این تاپیک بچه هاشونو هفته ها و روزای آخر بارداری یا حتی چند روز بعد از زایمان بجه هاشونو از دست دادند ولی اکثرا قوی و امیدوار و شکرگزار هستن.
زیبا جان چرا حس میکنی مقصر تویی اخه منم همین حسو دارم میگم شاید باور نکنی ولی تا الان هزاران بار استغفار کردم وهروز میگم منو ببخش چون وقتی فهمیدم باردارم گفتم کاش دختر باشع من هیچ وقت خودمو نبخشیدم یه بار خواب پسرمو دیدم که بعلمه وکلمه بسم الله الرحمن رحیم را بزبون اورد
گاهی میگم نکنه خدا بامن لج کرد بعد میکم مگه میشع خدا لج کنه
من عاشقش شدم حتی نتوستم یه لحظه این پسرمو بیشتر ازش دوست داشته باشم خیلی برام عزیز بود من هیچ وقت فک نمیکردم بتونم طاقت بیارم دیگه چشماشو باز نمیکنه
فکرش دیوونم میکرد ولی الان میبینم ۹ ماه گدشت ومن دارم نفس میکشم هر نفسم بیادشم زیبا جان شوهرمم میگفت پارسا را بغل کن بوسش کن اروم بگیر من نمی تونستم رومو میکردم اونور و هق هق گریه مینردم لباسهای بچم بغلم بود تا چند ماه پسرم اینقدر مظلوم منو نگاه میکرد وقتی حتی بغلش میکردم بوسش میکردم هیچ حسی نداشتم اروم نمیگرفتم من اون نی نی کوچلو را میخاستم که ارزوی محکم بغلش کردن به دلم موند الان بهترم پارسا را که بغل میکنم ولی همیشع ته دلم یه غم یه حسرت هست همیشع اه میکشم منمم خودمو مقصر میدونم میگم ولی خدا خودش بهم هدیه داد میگفتم خدا خواسته نه ناخواسته مگه میشع به کسی هدیه بدیم بعد پسش بگیریم حتما من بد بودم😔😔😔😔
