بستگی به استقلال شخصیت خودت داره. اگه من بودم ، در صورتی که می دونستم تو زندگی تنهایی توانایی خوشحال کردن خودمو دارم می رفتم. در غیر این صورت به بهای یه تنهایی مدل دیگه خودمو تو دردسر نمینداختم
و قبل جدایی به مدت اون تنهایی خوشحال بودنو پیاده می کردم ببینم چه تاثیری داره
من بودم اره چون شخصیت مرد ستیزی دارم و نمیخوام کسی بهم محبت کنه. فقط ازش استفاده ابزاری میکردم و السلام
اون زندگی خودشو میکنه منم زندگی خودشو میکنم😆😆😆😆 منم زندگی خودمو میکنم درسته
ببخشید اسی😘😘
مشکلش آچیه خب. باهاش حرف میزدم مشاوره میرفتم بعد اگر جواب نداد جدایی
شرایطتت خیلی سخته.بخاطر پسرم میموندم.همیشه ما زنها باید فدا بشیم😢
متاسفانه شوهر منم کم و بیش جز رابطه جنسی و ابراز علاقه و بوسه تو رابطه همینحور
سرد.بی عاطفه.بیرونم مگر باغ باهم بریم.با خانوادشم همینه.اصلا عاطفه نداره
حرف ک کم میزنیم‌اگرم بزنیم اخرش با بحث میشه یا داد بیداد میکنه
انگار اصلا دوستم نداره.منم شدم ی ادم‌ک حوصله کسی و ندارم
اگه همه راهها رو رفته بودم و تغییری نمی کرد نه نمی تونستم ادامه بدم
اینم سواله؟خب معلومه حدا میشدم پسرت همین الانم متوجهه ک زندگی مشترکی درکار نیس خب چ بهتر ک علنی کنی
استارتر چی میگفت به مشاور برای این رفتارش؟😑😐
با محبته که زندس نه با پول
من شوهرم روزی هزاردفعه ماچم میکنه قربون صدقم میره تفریح و...هم داریم ولی چون از نظر جنسی بهم نمیرسه افسرده شدم😔😔بهرکی هم میگم میگه بشین زندگیتو بکن تو اوج جوونی حس پیری دارم ولی قصد طلاق و جداشدن ندارم موندم دلم ب کارم و الانم ب بچم خوشه
عزیزم معلومه شوهرت دوست داره که ازنظرمالی تامین تون میکنه توباید بهش محبت کردنو یادبدی .شبها بایه فنجان چای سرصحبتو باهاش بازکن ازش بپرس امروز چطوربهت گذشت .یا وقتی سرکاره واسش متن محبت آمیز بفرست
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
