تجربه من بابت بچه دوم (الان که اولی 3.5 سالشه و دومی 6 ماه - تهرانیم):
1. یکی از دو خانواده (شوهر یا زن) بصورت جدی ساپورت کنه... بخصوص در حد اینکه توی شرایط مختلف، یکی از بچه ها و ترجیحا بزرگه رو بشه سپرد بهشون برای چندساعت.(موقع واکسن - موقع مهمونی - موقع خرید - موقع بیماری همسران و...)
2.آقایون باید خیلی جدی ساپورت کنن... اینکه خانم یه تنه بخواد دو بچه بعلاوه کارای خونه رو جمع کنه، بسیار سخت خواهد بود.
3. باید با یکسری محدودیت ها تا مدتی کنار بیایم: مسافرت برامون سخت شد - مهمونی سخت شد (احساس انزوا میکنی) - شغل زن - تفریحات دونفره - و... البته با هوشمندی و برنامه ریزی عملی هستند.
الان اینا به ذهنم اومد.. البته که وضعیت مالی، شهر محل زندگی، طبقه اجتماعی (اطرافیان بچه دارن یا نه..دوستانتون بچه دارن.. فامیل و خواهر و برادراتون چی..شغل تون از بچه داری شما حمایت میکنه یا نه..)هم مهمه