خب حیلی خوبه. من نمیدونم چرا از اول یه جوری بوده که من از شوهرم سرتر بودم همیشه من بیشتر داشتم بیشتر خرج می کردم. اولش خیلی اینجوری بود چون اون هیچی نداشت و منو بابام ساپورت می کرد ولی الانم که سرمایش از من بیشتره. من لول بالاتر خرج می کنم و پس انداز می کنم. خوشایندم نیست.
من اگه کار نکنم دچار افسردگی میشم
آدم تو خونه موندن و خونه داری نیستم واقعا
من شغلم خیاطیه از اول دوس نداشتم ولی الان دوس دارم
در آمدش کمه چون تولیدی کار میکنم و راضی نیستم
من اصلا خرج نمیکنم برای بنده خدا تو چه دردسر های افتاد هیچی بهش ندادم الان دلم براش میسوزه یه جور عجیب پولم برام عزیزه سریه بدهی بازداشت شد من پولی ندادم بهش از رفیقاش قرض کرد
وقتی هم پول فوقش بدم بهش میگم از رفیقم بردن قرض کردم برات پس بده که به رفیقم پس بدم
انگار من خسیس هستم نه اون
ما خیلی برعکسیم خیلی
همیشه فوق العاده ساپورتش کردم. اولین خونه رو که خرید ۱۵ تا سکه تمام دادم که کادوهای خورد خورد بابام بود. ماشین منم زیر پاش هست. خونه دوم رو که خرید پول حدود نیم کیلو طلا یک سال بهش قرض دادم و خیلی جاها خورد خورد پشتش بودم ولی شوهرم اصلا معرفت نداره. یادمه یه سری دستم خالی بود خواستم برم عروسی به شوهرم گفتم گفت داری خرج کن نداری نکن. با با کمک بابام و جون کندن های خودم به استقلال رسیدم. ولی اینجور ناخوشاینده که دست و دلبازه و خرج کن و پشتیبان من باشم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
