نمیدونم شما هم اینجوری شُدید یا نه...
ولی کلا دیگه حرفی ندارم
حتی با خودم هم قطع رابطه کردم
ساعت ها میشینم و به درو دیوار، ظرف غذا، لیوان آب
صفحه ی خاموش تلویزیون و تصویر تاریک خودم درش زل میزنم.
شبیه یه جسم بی جون..
بی صدا بدون حرکت..
توو وجودم خلا بزرگی میکنم
خالی ام؛ خالی تر از همیشه...
