ب نظرتون هدف از زندگی چیه

بنظر من که ازمایش خیلی سخته 

وگرنه که عدالتی نیست 

دینی و معنویشم رسیدن به خدا شناخت خود آ

زندگی چیزی جز عشق نیست......

عشق به خدا .....وتمام  اگر عشق ومحبت به خدا را واقعی بچشیم تازه متوجه معنای واقعی زندگی میشیم و دیگه هیییچ چیز برامون ارزش نداره جز خدا....

من یک ماه این عشق ونور رو دریافت کردم  بسیاااار لذت بخش بود زندگی در اون تایم 

والان تمام مجهولات برام حل شده چون فقط یک ماه نور خدا رو دریافت کردم  ولی متاسفانه ازم گرفتن اون نور رو و الانم به خاطر دنیا گرایی نمیدونم یا نگرفتن حاجتم به شدت غمگینم 

من مذهبی هستم ولی این نور رو نداشتم مثل الانم که مذهبی هستم ولی اون نور رو ندارم

توی اون تایم یه جوان از فامیل فوت کرد ومن خیلییی بهش فکر میکردم که آخر ما مرگ است و با تفکر به این نتیجه رسیدم که من هییییچی از خودم ندارم حتی خودم هم از خودم نیستم آروم آروم کنده شدن از دنیا در من اتفاق افتاد و کم کم نور خدا رو حس کردم در اون یک ماه زندگی برام اونقدر زیبا بود وصف ناپذیر یادمه صدای قورباغه ها رو می‌شنیدم از هر آهنگی برام زیباتر بود چون خدارو میدیدم یا حتی آدمها رو یه جور دیگه بسیااار زیادتر از قبل دوست داشتم چون برام جلوه ایی از خدا بودن نمیدونم چطور بگم ولی کل عمر ۴۴ساله من یک طرف اون یک ماه هم یک طرف 

هرچند تمام مجهولات الان به واسطه چشیدن اون عشق حل شد واسم ولی اون  نور رو ازم گرفتن.... وخودم میفهمم قلبم تاریک هست

آره من الان هرچی دارم از اون یک ماه دارم فلسفه خلقت و ...اینارو درک میکنم و وقتی برای کسی صحبت میکنم بهم میگن چقدر زیبا صحبت میکنی همه چی رو میدونی  

ولی نمیدونم چیشد اون نور رفت از قلبم یادمه دیگه هیچ لذتی برام لذت بخش نبود از بس اون لذت معنوی لحظه به لحظه برام شیرین بود من عاشق همسرم بودم ولی اون یک ماه عشق من به همسرم شاید هزار برابر شده بود ولی نه از جنس عشق زمینی 

یادمه غذا می‌خورد همسرم باعشق الهی به تماشای صورت همسرم می‌نشستم انگار توی سلول سلول صورت همسرم خدا رو میدیدم 

اون حس‌ها قابل توصیف نیست اینهایی هم که گفتم خیلی نامفهومی وشاید بی معنی چون اون حس رو باید حس کرد نه بیان کرد

شبها  در خواب از شدت عشق خودم رو در رکوع یا سجود میدید

م  الانم خیلییی به یاد خدا هستم ولی از خدا دور دورم وقلبم تاریک وخیلی وابسته به دنیا شدم 

اون زمان من کاملا به خاطر فوت فامیل بود که از دنیا کنده شده بودم

یادم اومد یک شب دراز کشیدم برای خواب یک دفعه صدای موسیقی حرام و آواز خوانی چند مرد وزن رو به وضوح میشنیدم

بعد می‌فهمیدم که این صدای دنیایی نیست ولی موسیقی لهو ولعب وحرامه و نمیخاستم گوش کنم ولی صدا در درونم بود قطع نمیشد یادمه حتی از همسرم پرسیدم تو صدایی نمیشنوی گفت نه اصلا 

ولی من به وضوح صدا رو می‌شنیدم ذکر میگفتم صلوات و..فایده نداشت وصدا قطع نمیشد تا اینکه به ذهنم آمد متوسل به حضرت زهرا س شدم صدا به یکباره قطع شد 

این جریان رو برای استادم گفتم که ایشون یکی از عرفا بودن گفتن اولین پرده ایی که برای  آدم کنار می‌رود اینکه صدای شیطان رو میشنود و این اولین پرده بود برای شما کنار رفت شیطان میخاست با فریب تو تورو از حالت روحانی ببرد   

انشالله نور زیبای خدا رو دریافت کنی توی همین دنیا 

ولی اینم بدون اگر در همین دنیا اهل تقوا باشیم و احکام خدارو رعایت کنیم بلاخره اون عشق وزیبایی محض را خدا به ما میچشاند قطعا اگر در این دنیا نشد حتما وصد درصد بعد از مرگ نور خدا را دریافت میکنیم 

آخر یه روز حاجتمو ازت میگیرم