چهره خوب

نگو اینجوری هر ادمی یه مدله یعنی چی نرمال نیستم عزیزم

یه جور حرف نزن انگار 60 سالته

بابا تازه اول جوونیته اینهمه تایم داری اینهمه زمان داری برو برای خودت زمان بذار 

حس زندگی رو بچش 

خداروشکر کن رشته مورد علاقت قبول شدی

سعی کن ارتباط بگیری چرا دوری میکنی 

اگه از یکی خوشت میاد از اخلاقش برو جلو سلام کن خودتو معرفی کن از اون بپرس 

بعد مثلا یه نکته مثبت ازش بگو مثلا چه چشمای زیبایی داری چون باعث میشه جو یکم صمیمی تر شه

<دارم برای همجنس خودت میگم> 

بعدش یکم صحبت کن و برو 

باز روز بعد دوباره بیا گرم سلام کن و درباره یه موضوعی حرف بزن

باز روز بعد همینطور تا اخر

بعد مگه شمارو گروه بندی نکردن برای استیودنتی؟ برای بیمارستان

کشیکات با یه نفر دیگه نیست 

چون دیگه حداقل کشیکا با دونفره 

یکم حس میکنم سخت میگیری تو دوست پیدا کردن گفتم بهت برو توی جوش هرجایی که ادم هست و فکر میکنی جوش بهت میخوره

میدونم چقدر شیفتا اعصاب خورد کنه 

من خودم دانشجوی دندونم ولی برادرم پزشکه مراحل تحصیلتون رو میدونم چه جوریه

ببین میفهمم چقدر خسته کنندست

ولی تو مقصر کار بد دیگران که نیستی هستی؟

بذار من بهت بگم از پرستاری که تو بخش جراحی زنان اومده بود داروهارو به جای اسم بر اساس شکلشون چیده بود و  به بیمار اشتباه دارو داده بود

اینقدر این اتفاقا میوفته که نگو باید خودتو عادت بدی دیگه به دیدن اینجور مشکلات که تقصیر تو نیست مخصوصا که بیمارستان اموزشیه

چقدره وارد بیمارستان شدی چند تا بخش رفتی؟

وارد اورژانس شدی؟

دانشجو پزشکی ام

جهشی خونده بودم زودتر وارد شدم 

اصلا انتظار این برخورد و من نداشتم، تو حال هوای ارزوهام بودم ۱۶ سالم بود هم سن یک دختر دبیرستانی 

کل دوران دبیرستان و زندگیم و خلاصه کردم تو درس تصورم خیلی شیرین بود از دانشکده پزشکی 

درسته ۱۶ سالم بود از کاه کوه میساختم و انقدر ناراختی طبیعی نیست

دوران دبیرستان و با فکر به قبولی تو دری خلاصه کردم اصلا چیزی ازش نفهمیدم، روابط اجتماعی من خیلی پایین بوده و هست و با این فکر که من هنوز به بلوغ عقلی نرسیدم هر روز وارد دانشگاه میشدم

بهترین دوران زندگی من تو درس خلاصه شد الانم هیچی حز یک اعصاب داغون برام نمونده 

وقتی وارد بیمارستان شدم باز یکم بهتر بود سرم شلوغ میشد به چیزی فکر نمیکردم

رشتم و دوست دارم در واقع ارزو من همین بود

تصور من با واقعیت فرق داشت که این برای همه بود ولی برای من شدید تر بود یک سری اختلافاتی هم تو خانوادم بود که کلا دوران خوبی برام نشد

بله

هنوز باهاش کنار نیومدم

اخه انعقاد خون ... نمیدونم شاید حساسیت زیادی دارم

اره جراحی کودکان داخلی اورژانس اولیش بود بعد جراحی 

ولی خب بخش جراحی خیلی اروم بود ارامش عجیبی داشتم 

گیتار علاقه اولیه من بود از بچگی ولی خب بماند که هنوز بلد نیستم دوتا ارپژ بزنم!

گیتار بهم ارامش میداد اگرنه فکر نمیکنم همینم میرفتم

تخصص جراحی عمومی دوست دارم اما فعلا به بیهوشی فکر میکنم رقابت بالاس 

امیدوارم تا عمومی فعلا اعصاب برام بمونه 

رشته خواهرزادتون چیه؟ 

همچنین ممنونم ارزوی موفقیت برای شما

هیچوقت تصورات ادما با واقعیت جور در نمیاد 

همه چیز هیچوقت نمیتونه عالی پیش بره

منم مشکلات شمارو زمان مدرسه داشتم من تلاشی نکردم برای تیزهوشان ولی توی ازمونش قبول شدم بقیه بچه ها همه بی نهایت کلاس رفته بودن ازمون داده بودن و حتی تابستون هفتم رو خونده بودن 

عملا حس میکردم یا من لایق اینجا نیستم یا اشتباهی قبول شدم

خلاصه دقیقا مشکلات شما 

الان دیگه غصه ی گذشته رو خوردن مشکلی رو حل نمیکنه میخوای هنوز غمگینش باشی؟ گفتم بهت محیطت رو تغییر بده دنبال دوست نگرد اونجا اگه پیدا نمیکنی برو کلاسای دیگه 

اگه فکر میکنی ذهت اشوبه بنویس 

یه دفتر بردار و از روزمرگیت بنویس باعث میشه ذهنت اروم شه

دیگه نمیشه کاریش کرد و مقصر تونبودی 

پس غصه نخور چشمات رو ببند و بگذر تو هرکاری میتونستی کردی 

جراحی خوبه مخصوصا ای ان تی 

ولی توی شهر ما خیلی سخته جوش انگار نظامی 

قشنگ  مثل سربازیه فقط سلام نظامی کم داره😂😂😂

ویدیو های یوتیوب رو امتحان کردی؟

اموزش کامل گیتار رو داره میتونی یاد بگیری

بابا یکم دیگه تمومی صبر داشته باش

خواهر برادر یا دختر خاله ای کسی دورت نیست؟

راستش امتحان نکردم

تا حالا برای دوستی با کسی پیش قدم نشدم 

یعنی یکبار شدم که انتخابم درست نبود