ببین پارمنیدس میگه دوراه برای خلق جهان وجود داره
یا از نیستی ایجاد شده یا از هستی
از نیستی چیزی به وجود نمیاد
پس از هستی بوده اما خوب با این شرایط خلقت بی معناست
ما ابتدا هم نداشتیم همواره بودیم هستیم و خواهیم بود
نه ابتدا نه انتها
به قول خودتون از کالبدی به کالبد دیگه
اما خوب اگه میشد نباشیم نتیجه ش میشد عدم
عدم هم محاله عقلیه چراکه میگیم عدم هست پس این هم میشه جلوه ای از وجود
عجیب ترین چیز برام زمانه خیلی عجیبه اصللا چی هست
چرا تو بعضی سیاره ها فرق داره مثلا اگه یه ساعت اونجا باشی تو زمین 20 سال گذشته..
چیزه عجیب بعدی سیاه چاله هان جایی که حتی نور رو هم میبلعن و هیچکی نمیدونه توشون چخبره..
موضوع بعدی ادما هستن درک نمیکنم که چطور با این هه عظمت کهکشان ها و کل جهان بیکران داخل یه مشت اجر پاره یعنی جایی که به دست یه انسان ساخته شده یعنی همون کعبه دنبال خدایی به اون عظمت میگردن... چون اگه یه لحظه به عظمت جهانشون فکر کنن براشون خیلی مسخره میشه.
و اینکه همیشه فکر میکنم که چطور میشه اثبات کرد که همه ی ما رنگ هارو مثل هم میبینیم ...
این چیزیه که نمیشه اثبات کرد برای مثال ممکنه یه عالمه رنگ وجود داشته باشن که من نبینم ولی شما ببینی ولی فکر کنی که منم میبینم
منظورم اینه ممکنه تو از بچگی رنگ ابی رو سبز دیده باشی و بهت گفتن که این ابیه والان تو فکر میکنی که ابی میبینی ولی ممکنه برای من یه رنگه دیگه باشه ... یکم گیج کنندست امید وارم متوجه بشید.
موضوع بعدی علم ریاضی هست که خیلی مسخرست چون ساخت دسته انسان هاست
علم ریاضی بر پایه ی اعداد استواره و عدد ها هم توسط انسان ها ساخته شدن 1 . 2 . 3 و...
پس هر محاسبات و ضرب و تقسیم و مسعله و اعدادی که با ریاضی به دست میان فرضی و بی معنی هستن...
در صورتی که علمی مثل زیست واقعیه و من عاشقشم چون میشه لمس و حسش کرد.
موضوع بعدی خواب ها هستن...
منظورم خواب هایی که بر اساس اتفاقاات طول روز میبینیم نیست منظورم بعضی خواب هان که اینده ر و نشون میدن یا خیلی عجیب هستن..
برای مثال من یه خوابی دیدم که هیچ وقت فراموش نمیکنم خیلی عجیب بود من تو خوابم پسر بودم با سن تقریبا 27 یا 28 ساله در یک کشوره دیگه و حتی با یه خانواده دیگه و حتی زبانه دیگه... تو خوابم از دنیای واقعیم هیچی یادم نبود ینی رسما من تو خوابم یه ادمه دیگه بودم و داشتم زندگی میکردم با مشکلات جدید و خانواده و ادمایی که انگار خیلی وقته میشناسمشون ینی من رسما تو خوابم داشتم زندگی میکردم.
میدونید بیشتر سوالاتون مربوط به علوم تجربیه و من واقعا تخصصی توش ندارم
اما خوب با نظرتون تو ریاضیات موافق نیستم
درسته ریاضی خودش قابل تجربه نیست اما ابزاریه برای فیزیک مثلا و نتایجش اونجا کاملا قابل حسه
یا در هندسه و ساختمان سازی
و اگر نتایجشم قابل حس نبود دلیل گذاشتن برای اینکه علمی که قابل تجربه نیست علم نیست بنظر من مورد قبول نیست
نظر شما خیلی شبیه تجربه گرایان تو فلسفه ست مثل هیوم یا جان لاک
خوب خواب بحثش بالاتر از علم تجربیه
و شما علم رو به تجربه محدود کردید
اگه دنبال پاسخ این سوالید دو راه دارید
اول اینکه رویکردتون رو تغییر بدید
راه دیگه هم اینه بر اساس تجربه جواب بدید
مثلا میتونید بگید ما شب تا صبح خواب میبینیم و طبعییه که یکی از اینا یه شباهتی با واقعیت داشته باشه
البته خوب بازم یه نکته مطرحه و اونم اینه که شب تا صبح خواب میبنیم و اون خوابی به یادمون مونده که مطابق با واقعیته و اینطور از اتفاقی بودنش کاسته میشه
میدونید میخوام ساده تر بگم
شما گفتید خدا از کجا اومده؟یعنی به نوعی میگید چی شد که خدا ایجاد شد
فلاسفه عقل گرا میگن هر پدیده ای یه دلیل داره مثلا یه آب شدن قطب ها نتیجه گرمای زمینه
و علاوه بر اون میگن خود دلیل هم یه دلیلی برای خودش داره یعنی گرمای زمین هم خودش مثلا بخاطر فعالیت انسان ایجاد شده
و این سلسله دلیل و نتیحه ادامه داره
فلاسفه میگن اگر اولین دلیل رو نداشته باشیم که خودش نیاز به دلیلی نداشته باشه چیزی خلق نمیشه و اون خداست یعنی خدا هیچوقت علتی نداشته و همیشه بوده و زمان براش بی معناست
یه فرمانده رو تصور کن که به سربازاش میگه هر وقت نفر قبلی شلیک کرد نفر بعدی شلیک کنه
شلیک کردن نفر دوم تا آخر وابسته به شلیک نفر قبله اما نفر اول به اختیار خودش شلیک میکنه و اصلا علتی نداشته برای شلیک کردن
این یه تمثیله برای ساده تر شدن ماجرا ولی بازم خوب یکم دشواره فهمیدن موضوع
اگه بازم نفهمیدید طبیعیه بگید من سعی میکنم ساده تر بگم
خود خالق همین زمان و روحمون
نه به وجود اومده و نه از وجود خواهد رفت ، یه جورایی همیشگیه و این یه چیزیه که بالاتر از زمان و پدید شدن
شاید ما این پتانسیل رو نداشته باشیم که ابتدا و انتها نداشته باشیم ولی از این پتانسیل اینکه پایانی نداشته باشیم شایدی باشد
و اینکه با این جمله تون که ما به صورت تدریجی به وجود اومدیم موافق نیستم شاید تقدیر ما از اول نوشته شده باشه ولی این جمله تون موافق نیستم
و اینکه در مورد هستی
چرا از نظرتون خلقت از هستی بی معناست ؟
میتونم بپرسم کجا گفتم تدریجی؟
ببینید نمیدونم با اصالت وجود ملاصدرا آشنایید یا نه
طبق این نظریه همه چیز وجوده و وجود مطلق خداست
یعنی ما جدا از خدا نیستیم به نوعی میشه بگیم بخش محدودی ز از اون حقیقت نا محدود هستیم
مثلا خدا صفحه شطرنجی نامحدوده و ما هر کدوم خونه هاشیم
با این توصیف خدا مارو خلق نکرده
خدا بخشی از وجود خودش رو برای جلوه کردن محدود کرده
ایجاد محدودیت سبب ایجاد این جهان شده و این فرآیند با خلقت فرق میکنه
خلق یعنی ایجاد از هیچی اما این موضوع یعنی جلوه گر کردن و ضمن اینکه بخاطر همین مسئله ما فنا ناپذیریم حتی اگر به کل به خواست خدا از بین بریم میشیم بخشی از نامحدودیت خدا مثلا ما مثل یک لیوانیم در اقیانوس و اگر بشکنه لیوان به اون می پیوندیم همچنان که اگر لیوانه نباشه باز هم به اون پیوسته ایم
همونطور که فنا برای خدا ناممکنه ما هم به عنوان جلوه های خدا فناناپذیریم نه ایجاد میشیم نه نابود از شکلی به شکل دیگر تغییر میکنیم
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
