سفرهایم تو را مقصد تصور می‌کنم در خیالم آنچه را باید تصور می‌کنم

به‌مناسبت سالروز_تخریب_بقیع؛#  قبرستان_بقیع#  

چارتا گنبد کنار هم، عجب قابی! که نیست

خیره‌ام‌ شب‌ها به سمت چار مهتابی که نیست

چارتا اذن دخول از چارتا باب المراد

می‌روم سمت بهشت از چارتا بابی که نیست

گوشه‌ی صحن حسن می‌ایستم با احترام

دلخوشم در آرزوهایم به آدابی که نیست

در میان زائران گاهی به کنجی قانعم

گرم قرآن خواندنم در کنج سردابی که نیست

با دو رکعت عاشقی بالای سر، حالم خوش‌ست

سجده کردم بارها در بین محرابی که نیست

می‌روم نزدیک سقّاخانه‌ی ام البنین

تشنه‌ام، باید بنوشم جامی از آبی که نیست

خادمی می‌بیندم هرگاه پلکم بسته ماند

با پر قو می‌شوم بیدار از خوابی که نیست

::

صحن و ایوان و رواقی نیست شاید، من ولی

حاجتی دارم که می‌گیرم از اربابی که هست

✍ #محسن_ناصحی

به مناسبت سالروز_تخریب_بقیع#  

بر دشمنان عترت و قرآن هماره

در هر نفس نفرین و لعن بی شماره

اینان که بدتر از نصارا و یهودند

فرزند شیطان، خصم دین، آل سعودند

بر مکتب اسلام و ایمان حمله کردند

با آیه‌ی قرآن به قرآن حمله کردند

اینان نه یک مذهب که یک حزب پلیدند

نسل ابوسفیان و مروان و یزیدند

دل‌هایشان از تیره‌گی پُر، خالی از نور

چشمانشان در این جهان و آن جهان کور

بر آل یاسین ظلم، از حد بیش کردند

تفسیر قرآن را به رأی خویش کردند

خصم خدا، خصم نبی، خصم کتابند

از کفرشان سنّی و شیعه در عذابند

گویند مشرک زائر ختم رسل را

خوانند مرده از جهالت عقل کل را

در چاهِ جهل و تیره‌گی ماندند، ماندند

گویی به عمر خویشتن قرآن نخواندند

یعقوب کز بوی پسر قلبش صفا یافت

چشم وی از پیراهن یوسف شفا یافت

آن تکه‌ی چوبی که موسی را عصا شد

هم بحر را بشکافت و هم اژدها شد

روزی که عیسی مرده‌گان را زنده می‌کرد

بر جهل این اُشتر چران‌ها خنده می‌کرد

رو تیره، دیده کور، دل، آلوده و چرک

از پای تا سر کفر و از پا تا به سر شرک

بوزینه‌هایی بر فراز منبر وحی

یار شیاطین، دشمن پیغمبر وحی

بر تربت پاک امامان حمله کردند

خواندند قرآن و به قرآن حمله کردند

در بغض اولاد علی بیداد کردند

اَسلاف خود را در شقاوت یاد کردند

با دست آن پرورده‌های دست شیطان

شد تربت پاک حسن با خاک یکسان

کُشتند با دعویّ دین یاران دین را

کردند ویران قبر زین العابدین را

پنجم امام ما که جان ما نثارش

گردید با سطح زمین یکسان مزارش

آمد جسارت بر کتاب ناطق ما

ویرانه شد قبر امام صادق ما

دادند پاداش امیرالمؤمنین را

کردند ویران مرقد امّ البنین را

قبر شهیدان اُحد ویرانه گردید

شهر مدینه سر به سر غم‌خانه گردید

ویران شد از بیداد آن قوم ستمگر

قبر اُم و ابن و اَب و عمّ پیمبر

ای کافران! اجر رسول الله این بود؟

یا احترام آن زیارتگاه این بود؟

لعن ابد را تا ابد بر خود خریدید

الحق که یکسر آل مروان و یزیدید

صد شکر کان جا قبر زهرا بی نشان بود

از دیده‌ی ناپاک ناپاکان نهان بود

ورنه از این بیدادگران حرامی

می‌شد به ناموس خدا بی احترامی

اسلاف این نامردها با تازیانه

کُشتند ناموس ولایت را به خانه

آتش زدند از راه کین بیت الولا را

بیت الولا نه خیمه‌های کربلا را

اجداد اینان در سقیفه عهد بستند

پیشانی فرزند زهرا را شکستند

اسلاف این ناپاک‌ها خنجر کشیدند

سر از تن فرزند پیغمبر بریدند

اینان همه مغضوب زهرای بتول‌اند

ملعون قرآن و خداوند و رسول‌اند

دائم به قرآن حمله‌ور با نام قرآن

چون غُدّه روییدند بر اندام قرآن

یارب به پیشانیّ مجروح پیمبر

یارب به قرآن و به زهرا و حیدر

یارب به خون اوّلین یار ولایت

تنهاترین قربانی دار ولایت

یارب به رازی که علی با چاه گفته

یارب به غم‌هایی که او در دل نهفته

یارب به باغ حیدر و یاس کبودش

یارب به آن بیتی که بالا رفت دودش

تا آتش قلب محبّان را نشاید

تا انتقام آل عصمت را ستاند

رخت فرج بر قامت مهدی بپوشان

بر تشنه‌گان، جام وصالش را بنوشان

✍ #غلامرضا_سازگار

#دلنوشته 

هشتم_شوال_تخریب_بقیع#  

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

خوش به حال کبوترها

که گذرنامه نمی خواهند

راه مدینه را هم  از نسیم می پرسند

یا از یاکریم ...

می آیند بقیع

هر وقت که دلشان بخواهد

کاری هم به شُرطه های سقیفه ندارند

زیارتنامه ی حضور می خوانند

آنقدر دانه های اشک علی برخاک ریخته است

که اشتیاقی به دانه های گندم نذری ندارند

آهای کبوترهای مسافر

این دفعه که می روید

دل مرا هم با خودتان ببرید

#کمیل_کاشانی

امام_زمان_عج#  

سالروز_تخریب_بقیع#  

روز_بقیع#  

غزل#  

عمری مرا تو بیشتر از من دعا کردی

من معصیت کردم ولیکن تو حیا کردی

دادی جوابم را تو بی چون و چرا اما

چون و چرا کردم مرا وقتی صدا کردی

ای وای از آن نیمه شب هایی که آقاجان

من خواب بودم تو به حالم گریه ها کردی

من که همیشه جای مرهم ، درد تو بودم

ماندم برای چه تو دردم را دوا کردی

دورت بگردم من ، فقط بین رفیقانم

حق رفاقت را تو جانانه ادا کردی

از یاد برم عزت من از کجا بوده

از بس به این سائل عطای بی ریا کردی

غم نیست گر بسته است بر رویم همه درها

وقتی در ِ رحمت به روی من ، تو وا کردی

آقا دعا کن زنده باشم من ببینم که

تو در مدینه چار تا جنت بنا کردی

جانم فدای سفره ام البنینی که

هر صبح شنبه در مدینه تو به پا کردی

#محمد_حسین_رحیمیان

امام_زمان_عج#  

درد دل ما بی تو فراوان شده آقا

دل ها همه امروز پریشان شده آقا

بد می گذرد زندگی مردم دنیا

بی تو همه ی سال ، زمستان شده آقا

ای باب نجات همگان دست بجُنبان

تو نیستی و بد شدن آسان شده آقا

آرامش دنیای نفس گیر ، کجایی

بدجور جهان بی سر و سامان شده آقا

حال دل بیچاره ما تا تو نباشی

مانند بقیعی است که ویران شده آقا

داده است به ما سوختگان جانِ دوباره

رویای بقیعی که چراغان شده آقا

ای کاش نمیریم و ببینیم که آنجا

چون کرببلا یا که خراسان شده آقا

#محمد_حسین_رحیمیان

خبر آمدنش را همه جا پخش کنید
می‌رسد لحظه میعاد، به امّید خدا  

حرم خاکی خورشید و قمرهای بقیع
عاقبت می‌شود آباد، به امّید خدا

اللھم‌عجل‌ݪوݪیڪ‌اݪفࢪج‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌#  

#یا_صاحب_الزمان_ادرکنی💔

درون قلب جهان، انقلاب گشته بیا

نفس، بدون تو همچون عذاب گشته بیا

نظاره کن به فرا سوی مدینه و ببین

حرم به دست حرامی خراب گشته بیا

#هشتم_شوال 🥀

سالروز_تخریب_قبور_ائمه#  🏴

تسلیت#  _باد🥀

حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف می فرمایند: «وَ اکثِرُوا الدُّعاءَ بِتَعجیلِ الفَرَج فإنَّ ذلِک فَرَجُکم؛[12] برای تعجیل در فرج من، بسیار دعا کنید، زیرا که گشایش کارهای شما در آن است.»

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً حَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا

خدایا، در این لحظه و در تمام لحظات ، سرپرست و نگاه دار و راهبر و یارى گر و راهنما و دیدبان ولیت حضرت حجّة بن الحسن که درودهاى تو بر او و بر پدرانش باد باش ، تا او را به صورتى که خوشایند اوست [ و همه از او فرمانبرى مى نمایند ] ساکن زمین گردانیده ، و مدّت زمان طولانى در آن بهره مند سازى

 «اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج» 

بنویسید امید دل زهرا مهدی ست

چاره کار همه مردم دنیا مهدی ست

اللهم عجل لولیک الفرج

مهدیا تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد

حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد

یابن طه،یابن یاسین،یابن نور

کی شود از کعبه بنمایی ظهور

دوستان عزیزم 5 گل صلوات 

به نیت تعجیل در فرج حضرت ولی عصر(عج) بفرستید

انشاءالله حاجت روا باشید🌹🌹🌹

امام زمان (عج):به شیعیان و دوستان ما بگوییدکه خدارا به حق عمه ام حضرت زینب(س)قسم دهند که فرج را نزدیک گرداند

امام زمان عليه‌السلام در انحصار هيچ صنف، گروه، طايفه و حتي مذهبي نيست. متعلق به همه‌ي بشريت است. فيض آن حضرت به فقير و غني، عالم و جاهل، نيكوكار و گناهكار و حتي غير مسلمانان نيز مي‌رسد. او منشي و دربان ندارد.

 هر وقت اراده كني، هرگاه دلت از همه جا و همه‌كس بگيرد، در هر زمان، بدون وقت و هم‌آهنگي قبلي و بي‌واسطه مي‌تواني با امام عصر عليه‌السلام ارتباط برقرار كني. كافي است يك «يا صاحب‌الزمان» بگويي.

اگرچه برابر گوش‌هامان ديوار كشيده و خود را از شنيدن صداي دلنشينش محروم كرده‌ايم، آقا جواب ما را خواهد داد. هر چند جلوي ديدگانمان پرده افكنده و از تماشاي جمال دلربايش محروم‌ايم، او ما را مي‌بيند.

نگو: من كجا و امام زمان (ع) كجا؟ هيچ شده است به خاطر برخي اشتباهات از پدر يا مادر خويش گريزان باشي؟ آن عزيز از پدر مهربان‌تر است و از مادر دلسوزتر؛

تك تك ما را همچون فرزندارن دل‌بند خويش دوست دارد ...

الإمام الرضا عليه السلام ـ في صِفَةِ الإِمامِ ـ : الإِمامُ الأَنيسُ الرَّفيقُ ، وَالوالِدُ الشَّفيقُ ، وَالأَخُ الشَّقيقُ ، وَالاُمُّ البَرَّةُ بِالوَلَدِ الصَّغيرِ .

امام رضا عليه السلام ـ در تعريف «امام» ـ : امام ، همدم و رفيق است و پدر مهربان ؛ و برادرِ همسان است و مادر نيكوكار به فرزند كوچكش .

اگر تمام عالم را جستوجو کنی، دوستی همچون امام عصر علیه السلام نمییابی که:

هرچند به یادش نباشی، تو را از یاد نبرد؛

هرچند او را رها کنی، تو را رها نکند؛

هرچند بر او جفا کنی، از عطا دریغ نورزد؛

هرچند در حقّش دعا نکنی، به درگاه خداوند برایت دعا کند؛

هرچند از او گریزان باشی؛ از تو روی برنگرداند؛

هرچند موجبات رنجش او را فراهم کنی، رنجوری تو را برنتابد؛

هرچند به او سربلندی نیفزایی، او سبب افتخار و بزرگی تو باشد؛

اگر از حال او بیخبر باشی، از احوال تو بیخبر نماند؛

اگر تو حضور او را درک نکنی، همیشه و هرجا همراه تو باشد؛

اگر از ارتباط با وی خودداری کنی، خود به تو پیغام دهد؛

اگر از او دفاع نکنی، تو را بیپناه مگذارد؛

اگر هزاران مرتبه قلبش را شکسته باشی، باز عذرت را بپذیرد؛

اگر بارهای زیادی نقض میثاق کرده باشی، راه بازگشت به سوی تو نبندد؛

اگر تو او را دوست نداری، او تو را دوست داشته باشد؛

اگر تو امانتداری شایسته برایش نباشی، او امین و رازنگهدار تو باشد؛

اگر تو او را یاری نرسانی، او پشتیبان و یاور تو باشد؛

اگر کوچکترین خدمتت را به رُخش کشی، بزرگترین لطفش را به رویت نیاورَد؛

اگر تو حریمش را پاس نداشتی، او تو را حمایت و محاظت کند؛

اگر تو او را طرد کنی، او کهف حصین و پناهگاه امن تو باشد،

اگر سهم او را از مالت نپردازی، باز هم روزی خویش را مدیون او باشی؛

اگر تو فرزندی خطاکار و سربههوا گشتی، او پدری بزرگوار و شفیق باقی بماند؛

اگر تو حقّ برادریاش را ادا نکردی، او همچنان برادری مهربان برای تو باشد؛

اگر تو او را در سختیها تنها گذاشتی، او در تنگناها تو را تنها نمیگذارد و شاید، رهاییبخش تو باشد؛

... و اینها همه درحالی است که هیچ نیازی به تو ندارد و به عکس، تو سراپا نیاز و احتیاج به اویی!

آری، خواننده ی گرامی!

رمز جلب عنایت امام عصر علیه السلام توجّه به وجود مقدّس اوست. میتوان آن حضرت را با « توسّل به ساحت مقدّس معصومین علیهم السلام و خود آن بزرگ» در قلب خویش حاضر دید.  اشتباه نکنیم! امام علیه السلام در دوردستها نیست؛ هر لحظه با ماست؛ از رگ گردن به ما نزدیکتر است!

کافیست یک بار بگویی یا صاحب الزمان💜