من تازه کشف کردم که خیلی وقتا به خصوص در روابط اجتماعی از عقلم استفاده نمیکنم😐
از الگو هام پیروی میکنم😐
یا کلا خیلی کارای جامعه را با عقلم بررسی نمیکنم😐
یا خیلی وقتا فقط تابع جمع بودم یا میخواستم بقیه راضی باشن😐
تازه الان یاد گرفتم که از عقلم استفاده کنم😐😐
منم مثل شما دقیقا
اینا تا قبل ۱۸سالگی نووجوونی عادی
همیشه زیاد محبت کردم و هیچوقت مثل بقیه آدما نبودم حتی اگ بهم بدی میشد😳
الان میخام مث خودشون باشم
یه مدت به خودم گلاب میزدم هرجا میرفتم میچرخیدم تا بوم بپیچه
پیش کسایی که دوستشون دارم خنگ میشم
میتونم با هر دوتا دستم بنویسم
چهره ها رو هم نمیتونم فراموش کنم
میتونم زندگی قبلیمو حس کنم
اینکه خیلی جاها متوجه شدم همرنگ جماعت نیستم از همه لحاظ باید همه مراحل زندگیم رو به صورت منحصر به فرد و خاص خودم و عقایدم انجام بدم نمیتونم هیچ جوره چیزیکه عموم مردم انجام میدنو انجام بدم
یک احق خنگ ساده دلسوز گاو به تمام معنام
اصلا دلخوری و کینه از کسی به دلم نمیمونه و کلا در این مورد فراموشی دارم.از یه جهت خوبه چون حالم همیشه خوبه و درگیری ذهنی در مورد رفتار افراد با خودم ندارم اما از طرف دیگه چون اهل گذشت هستم دست کم گرفته میشم و تقریبا احترامی که باید بهم گذاشته نمیشه.
