واقعا چقدر سخته شنیدن این که همه نا امید شدن
ما خواستیم و نشد....
من به شخصه خودم همیشه از همه هم سنام جلو تر بودم چه تو مشکلات چه تو مشغله زمانی که باید یه بچه کودکی میکرد درگیر استرس بودم که آیا فردا برای خانواده ام چه پیش میاد...
دوستام و میبینم سفر میرن شادی میکنن جوونی میکنن مهمونی میرن و من هیچ وقت نداشتم همچین حال و حوصله ای ....حس میکنم پیش خودم خیلی شرمنده ام