دخترم ۶ سالشه امسال میره پیش دبستانی خودم سی ساله هستم
همه دوستاش خواهر برادر دارن دخترم ناراحت میشه میگه من تنهام
من کلا قصدم اینه دیگه بچه نیارم نه روحیشو دارم نه توان مالی با این اوضاع زندگی مستاجریم تموم تلاشمون اینه بتونیم یه خونه متراژ پایین بخریم شوهرم کارمند درامد متوسط
شما چند تا بچه دارین چطور میرسین دلم برای دخترم میسوزه ولی نمیخوام احساسی تصمیم بگیرم دوست دارم تمام تلاشم برای خوشبختیش بکنم چیزی کم نباشه براش ولی وقتی یکی دیگه بیاد همه چی تقسیم میشه راهنمایی کنید