دلم خیلی زیاد گرفته ب کی بگم چیکارکنم اخه

کاش منم بمیرم خلاص شم کاش نبودم کاش برمیگشتم ب زمان دانشگاهی ی دختر خوشحال و خنده رو با دوستام خوش بودیم تا شوهرم اومد گند زد تو زندگیم انقد تو‌دامشگا ب پرو وام پیچید بدبختم کرد آخر آخه منو چه ب ازدواج

خب بی علت دل نمیگیره علتش رو بگو. 

تو اگه ضعیف باشی گریه کنی و ضعف نشون بدی نمیتونی به کسی کمک کنی حق داری خیلی حق داری ک دلت بشکنه بعضی وقتا منم ناامید میشم میشکنم ولی به خودم میگم حق نداری گوشه گیر شی تلاش میکنم تا اون چیزیو ک میخوام درست کنم هیچوقت درد دلتو به شوهرت نگو همیشه شادو سرزنده باش کنارش مشکلاتتو به عیچ کس نگو

من یادمه خیلی مشکل داشتم از بچگی خیلی ازار دیدم بدبختی و خوشبختی خونوادمو دیدم روزایی بود ک میخندیدیم با خونوادم میترسیدم بعد از این خنده اتفاق بدی بیوفته این شادیامون زود تموم شه از اولش تو دار بودم همیشه تنها بود تا ب امروز ک ازدواج کردم تنها مشکلاتمو حل میکنم انتظاری از شوهر خودم خونوادم ندارم فقط میدونم تنها افریده شدم پس حتما قدرت اینو دارم تنهایی از پس مشکلاتم بر بیام

هیچکی بهم کمک نکرد هیچکسی درکم نکرد یاد گرفتم پس نیازی ندارم به هیچ آدم دیگه ای ک به دادم برسه وقتی تنهام تقدیرمه پس خودم حل میکنم همه چیو ،یه وقتایی یجوری دلم شکست یجوری داغون بودم که هیچ مرحمی نمیخاستم فقط یکی باشه یه نفر باشه بغلش کنم یادمه با مطلومیت تمام دستام دور بدن خودم حلقه بود و از ته دل برا تنهاییو بدبختیم گریه کردم

ولی نذاشتم کسی بفهمه🥲💔 الا شدم آدمی که همه رو راهنمایی میکنه شدم یه دختر عاقل برا خونواده ی سنگ صبور برا خواهرم و یه راهنما برا برادرام ولی ته دلم بچگی میخاد میخام عاقل نباشم میخوام دوستای زیادی دورم باشه و یکی که مدام بغلم کنه بگه من هستم کنارت هیچکدوم اینا رو تجربه نکردم ولی خب خودمو هم نباختم بشینم گریه کنم تا کی بلند شدم پذیرفتم همه چیو و تلاش کردم تا درست کنم مشکلاتمو بزور یا با صلاح درست شد