من تقریبا همین جوری ام.با این تفاوت که نمیتونم ب آدما اعتماد کنم.دوست صمیمی ندارم.تنهاییم و دوست دارم.خودم و با همین کارایی که گفتی سرگرم میکنم+عشق با بچه هام
حوصله رفیق بازی ندارم.با خانواده خودم بیشتر بهم خوش میگذره.
بعنی کارم اشتباهه؟🤔
منم خيليييييي نزديكم به همچين مادري
ميشه گفت معتقدم به اين كار و تا الانم موفق بودم
والا بعضی بچه ها هیچجوره غذا نمبخورن اگه من مادر هم دنبالش نرم پس وجدان مادری چی میشه ؟فوقش بچع تا سه چهار سالگی بد غذاست بعدش خوب میشه و اوج رشد بچه هم تا همین حدوده من مادر که اینو میدونم ترجیح میدم با غذادنبال بچم برم و این رشد بچمو از دست ندم.
چ خووب
آخه واقعا چه لذتی بیشتر از بودن با خانواده مونه؟
من اصلا کسایی رو که بدون خانواده سفر میکنن درک نمیکنم.
یا با دوستاشون بیشتر کیف میکنن.
شاید آرامش ما رو تو خانواده ندارن.
من اگه بچه هام بزرگ بشن شاید با شوهرم دوتایی بریم سفر ولی با دوست حال نمیکنم
موفق باشی دوست جونم❤
سلام عزیزم. میدونم سه سال گذشته ولی گفتم شاید جواب بدی😊 چطوری اینجور مادری بودی دوقلوها رو چیکار میکردی کجا میزاشتی میرفتی باشگاه و....؟؟ من بچه هام شیر به شیر میشن به نظرت چند وقت دیگه یه کم وقت برا خودم پیدا میکنم🙄
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
55 ثانیه پیش
55 ثانیه پیش
55 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
