❤️من دوست دارم اینطور مادری باشم

یک مادر شاد و قوی فرزندان شایسته تری تربیت میکنه تا یک مادر ضعیف و شکننده بسیار دلسوز.چون مادری که اعتماد به نفس داره و به خودش اهمیت میده الگوی بهتریه

زندایی من همچین مادریه...سه تا پسر داره یکی از یکی بهتره...اصن نفهمید چطور بزرگ شدن...واسه خودش جوون مونده

آخه چطور میشه با دوستام برم سفر پس بچم چی....یا باشگاه و خیلی چیزای دیگه با وجود بچه تقریبا غیر ممکنه ..فوقش اطرافیان چند ساعت نگهش دارن اونم اگه بتونن..به نظرم بعد از مادرشدن اولویت با بچه هست

این به معنای بی مسئولیتی نیس

حتی از نظر روانشناسی هم اینکه مادر همه هم وغمش بجه اش باشه اصلا درست نیس

والدین با رفتار وسبک زندگی خودشون بیشترین تاثیر رو روی تربیت بچه هاشون دارن

مادری که انقدر خوب وبا کیفیت زندگی میکنه، درست زندکی کردن رو به بچه هاش یاد میده

هر سه چهار ماه، یه بار، اخر هفته بچه بمونه پیش باباش، مامان با دوستاش بره یه مسافرت دو روزه مثلا

البته این بعد از دو سالگی بچه ممکنه

قبلش میشه مثلا دو روز در هفته بچه دو ساعت بمونه پیش باباش یا مادر بزرگش و... مامان بره باشگاه

یا حتی مامان تو خونه مرتب وهدفمند ورزش کنه

یا کالسکه بچه رو برداره بره پیاده روی و...

یکی از آشناها هست از وقتی بچشون دنیا اومده دیگه تمام زندگیشون شده بچه...هیچ جا نمیرن...بعد از چهار سال هنوز بچه ساعت خواب و بیداریشونو مشخص میکنه...من دوست ندارم اینجور باشم...روزا خوابن...شبا بیدار....اصن زندگیشون شدیدا آشفته

منظورم اصلا بی مسئولیتی نیست حداقل تو سالهای اولیه زندگی بچه وابسته هست و این کارها غیر ممکنه بعدم که بچه بزرگتر بشن مسئولیتشون به مراتب بیشتره ..شخصا در وهله اول برای من تربیت فرزندم اولویته و بعد ..

این کاره ها رو موافقم اما مسافرت😑

خانمای متاهل ما یه گروه دورهمی تو تل داریم دوست دارین اد بشین درخواست دوستی بدین تا لینکو براتون بفرستم

اصلا این یه روش تربیت هست

دو سال اول زندگی مادر نمیتونه بیشتر از چند ساعت از بچه دور باشه که همین هم برای مثلا باشگاه رفتن کافیه

اگر الویت زندگی بچه ها هستن، بخاطر همین بچه هاهم که شده موظفیم شاد وبا کیفیت زندگی کنیم چون بچه ها بیشترین الگو برداری رو از والدین دارن

میخواید بچه درسخون، مرتب، اهل ورزش، اهل بگو بخند، شاد، با اعتماد به نفس، اهل مطالعه. موفق و... باشه، بهترین راه ودرستترین راهش اینه که خودتون اینجوری باشید!

آره واقعا چند ساله اول زندگی یک مادر کل وقتش بیشتر صرف بچه میشه و هیچ اختیاری از خودش نذاره حتی خیلی از کارای را هم که بلده نمی تونه انجام بده چون بچه میخواد دخالت کنه و باعث دعوا و ناراحتی میشه پس بهتره که بیشتر به فکر بچه و بازی با اون بود یعنی دست و پای آدم واقعا بسته است توی یه سری چیزا

مسافرت متناسب با سن بچه برنامه ریزی میشه

تا دوسالگی مادر بیشتر از چند ساعت دور نشه بهتره

اما بعدش اروم اروم یه برنامه های مسافرتی کوتاه بذاره، خیلی خوبه

این فرصت رو به پدر وبچه میده که باهم تنها باشن

بچه میبینه مرکز دنیا نیس، یاد میگیره حتی نزدیکترین هاش هم حق زندگی وتفریح مستقل دارن

بچه اروم اروم اماده دور شدن از والدین و ورود به محیط اجتماع میشه

بچه میبینه مادرش مستقله، ماورش به فکر تفریح و روح وروان خودش هست ویاد میگیره

مادر میره خوش میگذرونه بعد با انرژی وروحیه بهتر میاد به بچه وزندگیش میرسه

و..،

movafegham

لازم نيست سفر رفت بدون بچه من دوقلو دارم ولي در هفته سه روز باشگاه ميرم يه بار استخر هرزگاهي تنيس ميرم با همسرم گاهي تاتر و كنسرت ميريم 

عوضش با بچه ها جاهايي ميرم كه مخصوص بچه هاست مثه شهر بازي و تاتر موزيكال شهر لي لي پوتهاو ...

تو خونه هم خيلي وقت ميزارم براشون بچه ها رو هم مهد نزاشتم خودم

 به آموزششون رسيدگي ميكنم 

اگه بخايم ميشه

نماد مادر در سینمای ایران نادره و بعدها دخترش ثریا قاسمی است.. شخصیتهایی همیشه نگران؛ مضطرب که اولین چیزی که به یاد می آوردو مالیدن دست ها به همدیگر از شدت نگرانی است. شایع ترین کلمه مورد استفاده " دلواپسم" است . کسی که در مهمترین و حساسترین لحظات، تمام بحث ها را با یک جمله تمام میکند" ای وای غذام سوخت" ...کسی که باید مراقب عاقش باشید .. کسی که به راحتی اشکش سرازیر میشود.. به نظر زن ایرانی از یک سنی به بعد تمام هویتش خلاصه میشود در " مادر بودن".. فرقی هم نمیکند این مادر با رژ قرمز و تحصیل کرده باشد یا مذهبی و اهل دعا.. مادر ایرانی کسی است که شب کنکور نباید بخوابد موقع امتحان بچه هایش صلوات بفرستد.. میوه های لکه دار سهمش باشد.. گفتنش برایم راحت نیست اما به نظرم این معادله ای است که هر دو طرف راضی اند... مادر تمام هویت خودش را خلاصه میکند در فرزند و از آن طرف بهشت را زیر پایش دارد.. مادر در فرهنگ ایرانی مقدس است . برای همه و همیشه. مادر اما چقدر برای خودش زندگی میکند؟ انگار که زن راضی میشود این تقدس را بگیرد و زندگیش را بدهد. بی پرده بگویم به نظرم گاهی چه بسا زن برای تمام خلا ها و کمبود هایش پناه میبرد به فرزندش و تمام زندگیش میشود فرزند چون اگر مادر بودن را از او بگیرند چیزی برایش نمیماند...یادم هست یکی از همکارانم که از خانواده ای بسیار تحصیل کرده و سطح بالا بود همیشه با حسرت میگفت : مادر فلانی طلاهایش را برایش فروخته.. مادر من اما هیچ وقت اینکار را نخواهد کرد. مادر من ما را میگذارد و با پدرم سفرهای اروپایی میرود.یعنی تصور مادر خوب برای ما کسی است که همیشه و تا هر سنی خودش را خرج ما کند. از آن طرف اما بسیار کسانی را می بینم که این حجم اضطراب و نگرانی و چه بسا دخالت مادرانشا ن زندگی را برایشان زهر کرده. یادم هست پسرم که تازه به دنیا آمده بود گفتم 6 ماهه که شود اتاقش را جدا میکنم و همان موقع فامیل نزدیکی گفت" هرگز دلت نمیاد این کارو بکنی الان میگی ". و البته که من در 4 ماه و نیمی اتاق پسرم را جدا کردم و با چشمان حیرت زده اطرافیان روبرو شدم. به نظرم در مادر بودن هم ما افراط و تفریط داریم. این همه ایثار و زندگی خود را وقف بچه کردن بدون شک توقع میاورد و این بعدا همان بلای جان زندگی ها میشود. یکی از شایع ترین نگرانی های که از ایرانیان اینجا میشنوم این کلمه است" مادرم"... حالا بچه ای که آمده این سر دنیا احساس میکند به مادرش وفادار نبوده.. به مادری که تمام زندگیش را وقف او کرده . و نتیجه قطعا عذاب وجدان برای فرزند است. مادر در ایران نگران .. فرزند در اینجا دل چرکین از خود..یک پدر تنها طبیعی است که پارتنر بگیرد یا ازدواج کند چون مرد نمیتواند - به همین راحتی- ولی مادر تنها باید زندگیش را وقف بچه ها کند تا نشان دهد یک مادر خوب است مثل مادرمن و چه بسا شما که سالها بدون مردی زندگی کردند چون جامعه نمی پذیرد مادری به فکر خودش هم باشد...

از یک جایی به بعد اما باید این زنجیره را پاره کرد.

باید بدانیم فرزند ما به مادری توانا و قوی نیاز دارد نه نگران و وابسته..

مادری که هم گام با فرزندش رشد میکند خودخواه نیست..

مادر به عنوان یک انسان اول باید هویت داشته باشد..

نیازی نیست تمام مادران میشل اوباما و لیلا حاتمی باشند

اما اولین قدم به گمانم این است که عکس پروفایل زن ایرانی به جای عکس فرزندش یا گل و بوته ؛ چهره خودش باشد. همانطور که هست .

با حجاب ، با چادر ، بی روسری .. همانطور که در خیابان است .

و بداند اگر خودش باشد و به خواسته های خودش اهمیت بدهد به معنای مادر بد بودن نیست .