یک ماهه از شوهرم خواستم منو ببره جایی برا ی قرارداد چون اینجا غریبم سخته برام تنهایی رفتن؛ هی امروز فردا کرد و بهانه و بی توجهی و ... طوریکه که کلی فرصت از دست دادم و ... بعد این همه گفتن دیشب تازه میگه ب نظرم من کلا ولش کن ! میگم الان میگی بعد ی ماه میگه میخواستی خودت بری!! جالبه ی کار مشترک مشابه بود ی مقدار سودش ب خواهرش میرسید فوری همون روز تلفنی حلش کرد که من هنوز تعجم اینکه اینقد سرش شلوغه و همه چی یادش میره چطور یادش موند و اونکا و انجام داد ...بعد که خوب فک میکنم توی همه ده سال هر جا منافع خودش و خانوادش بوده همه کار کرده هر چی هم برا من خوب بوده و دغدغه من بوده اصن مهم نبوده شد شد نشدم نشد تهش میگه میخاستی خودت بری پیگیری کنی
هییییییی
نمیدونم چرا این مردایی ک اولویت اول و آخرشون در هر حالتی ننه آبجیشونه اصلا برا چی ازدواج میکنن
تو که می بینی این طوریه یه کم سختیاشو تحمل کن و خودت کاراتو پیگیری کن
شوهر منم همینه ،یک موردش بخاطر من اصلا نشده صبح یکبار از خوابش بزنه من با اتوبوس تو برف و بارون یا با اسنپ میرفتم ، اما برادرش یکبار بدون ماشین بود زورش اومد اسنپ بگیره ساعت ۶ صبح شوهرمو بیدار کرد که برسونه اونو
خودت پیگیرباش باهرسختی که شده
منم تو شهر غریبم از اول ک ازدواج کردم همه جاهای شهرو یاد گرفتم خودم بیشتز کارامو انجام میدم جوری شده با شوهرم میخایم بریم یجا میگه ب نظرت از کدوم مسیر بریم😀 هر چقدر کمتر وابسته شوهرت باشی و رو پای خودت وایستی بهتره این بهت خیلی قدرت میده از همین حالا شروع کنه باشه دوستم؟؟
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
43 ثانیه پیش
44 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
