لباسامو عوض میکنم و خودمو تو موقعیت های مختلف تصور میکنم
خاطرات غیر واقعی رو برای یکی از دوستام جلوی اینه تعریف میکنم
چون کسی رو ندارم بهش زنگ بزنم یا بهم زنگ بزنه تو کوچه گوشیو میگرم نزدیک گوشم و مثلا با یکی از کسایی که دوست دارم حرف میزنم و اتفاقاتی که افتاده یا اتفاقاتی که دوست داشتم بیوفته رو تعریف میککنم براش:))
ن منم همین کارو میکنم
اخیی عزیزمممم🥺 نه منم اینجوریم مدام با خودم و دوستام صحبت میکنم دقیقا مثل تو
لطفا لایک میکنید 15سال درگیر همین مشکلم
منم موقع تنهایی با آدمای خیالی حرف میزنم ، یه زندگی دیگه میکنم اصلا
تنها نیستی
منم همینجوریم و این یه اختلال روانیه😑😶😂دلیلشم مشغله ذهنی و بیکار بودن خود فرد و تنها بودن و شایدم افسردگی هست
بخاطر زندگیامونه انقدر ادم خسته و به هدفش نمیرسه مجبوره رویاپردازیشونو کنه یا دوستاشو نمیخواد ناراحت کنه و راجب مشکلاتش حرف بزنه یا دوستاش بی حوصلن...
واقعا منم یه زندگی دیگ ساختم تو ذهنم و یه ادم دیگم به کل و یهو وسط رویا پردازیام دقیق میشم که اینا الکیه همون موقع میزنم زیر گریه به این شدت غرقش میشم متاسفانه
اینطوری خیلی بده، اطرافیان شمارو دروغگو میبینن، منم چند نفر اطرافم دیدم به دروغ از رویاهاشون میگن ،اصلا بدم میاد باهاشون همکلام بشم،الان که تاپیکتونو دیدم حس میکنم بیشتر اختلال هست که نیاز به درمان داره تا دروغگویی
