خدا به دلت صبر بده....
حسرت من که عذاب وجدانی شده که آرومم نمی ذاره ، اینه که دوران کرونا بود، و بچه شیرخوار داشتم، و فک کردم دو سه روز اول نباید برم پیشش، ار کجا می دونستم به اینجا می رسه....
البته خودم از دلم خبر دارم، وحشتم بیش تر به خاطر خودش بود، من همسرم راننده تاکسی بود و همیشه فکر می کردم ناقل کرونا هستیم، به خاطر همین تو روزای اوج کرونا، حتی وقتی گفتن بیماره، من باز ترسیدم برم پیشش... بخدا بیشتر به خاطر خودش
هیچ وقت از خودم نترسیدم.....
ولی دیگه چ فایده داره
آره خب آدم در اون لحظه کاری که احساس میکنه به نفع عزیزش هست انجام بده ،اما واقعاً نمیدونه چی دوست داره ، مگه آدم میدونست عزیزش قراره بره ما حتی بعضی اوقات باهاش دعوا میکردیم که مثلاً روحیش رو نبازه الان همونا شده غم رو دلمون
من خیلی اسرار کردم کلبه احزان درست کنیم کنار میعادگاه عزیزام که همش اونجا باشیم که شاید معجزه بشه و برگردن اما بقیه گفتن نمیشه😭 درست نیست😭😭
آخ عزیزم میفهممت منم استرس دارم شدیداً .
کاش زمان متوقف شه آخرین پنج شنبه ی سال
زودتر برام نرسه
حالم بد میشه
با اینکه قطعاً و حتما کل تعطیلات و سال تحویل پیش عزیزدلم🖤 میرم
ولی وااای اِستارتِ رفتنم این آخرین پنج شنبه هفته ی آینده وااای وحشتناکه برام
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
