بله خیلی هاشون حس خوشبختی دارند.
متوجه زمان و موقعیت نیستند.
مثلا همسر بسیار خوبی دارند اما سن نوجوانی حتی برای همسر خوب داشتن هم مناسب نیست.چون باید فرد با درون خودش به توافق برسه و این در سن نوجوانی اصلا رخ نمیده.اوج کشمکش روح و جسم با زندگی در اون دوران هستش...علاقه مندی ها هم تو نوجوانی نسبت به ۲۰ سالگی به بالا بسیار متفاوت میشه...
اونهایی که همسر دارای اختلال هم دارند، فکر نمیکنن که مشکلی هست. پیش خودشون میگن که خب همه همینن.
ببین چقدر تو تاپیک ها به افرادی که همسر خوبی دارند میگن : دروغ نگین شما زندگی افسانه ای ندارید...
در حالیکه زندگی افسانه ای نیست بلکه اصول زندگی مشترک همین هستش ..
یا میگن همسرتون بی غیرت هستش که میذاره برید بیرون و ...در حالیکه حق طبیعی زن هستش و خیلی موارد دیگه