مادرم

خواهرم داغونمون کرد خوردمون کرد ،بعداز ایشون هرچه مراسم رفتیم هر جا پا گذاشتیم فقط برا خواهرم گریه کردیم ،همه افسرده ایم همه عصبی هستیم به زور بخاطر بچه هامون و همدیگه به هم دلداری میدیم بعد باهم میشینیم از ته دل گریه میکنیم...محل کار من بهترم اونجا راحتم ولی از اول صبح توخونه جلو چشممه تو ذهنمه .تا آخر شب ،خواهرم مرگش خود خواسته بود....دلم برا بابای مظلوم ومهربونم تنگه .دلم آجیمو میخواد دلم غذای مادربزرگمو میخواد ننه جونم دلم تنگه 

عزیزم مراقب خودت باش روحت بیمار نشه ،به نبودنش ومرگش حتی بیماریش فکر نکن  فقط بدون همیشه پیشته هستش تو نمیبینیش .خیلی حواست باشه زندگیتو به روال بر گردون ،من ۶ماه از سه شنبه دیوانه میشدم تا پنجشنبه میگفتم نکنه باز بگن بریم سر قبر نکنه واقعا آجیم مرده نکنه دیگه نمیبینمش خیلی در عذابم ولی حتی گریه دیگه نباید جلو بچه هام کنم اوناهم اذیتن ولی چاره ندارم تنها میرم سر قبر خواهرم زار میزنم صداش میکنم حرف میزنم باش

روحشون شاد خدا رحمتشون کنه ،وبه شما صبر وآرامش بده