قدردانی
الان دیگه شناخت سخت شده توقعات بالاست همه یار بی نقص میخوان اگه قصدتون جدی یکم تو کوتاه بیا درکش کن یکم اون اگه بار رابطه رو دوش یه نفر باشه حتما به مشکل میخورین سبک سنگین کن ببین کجاها افراطی داری نظر میدی کجا ها منطقی و بعد ازش توقع داشته باش و باهاش مطرح کن
ببین من تک فرزندم و بابام ۲۷ ساله ضایعه نخاعیه و شهری زندگی میکنیم ک اصلا کسیو نداریم
من تابستون ب خاطر اینکه نریم شهرستان چون ی ماه میرفتیم ترم تابستونی برداشتم وقتیم تموم شد به بهانه دانشگاه نرفتم مسافرت ک بمونم با هم باشیم دلمون تنگ نشه توی دانشگاه ی هفته سریع برم برگردم که الان میگه تو اصلا تلاش نمیکنی منو ببینی
چرا؟ چون تازگیا پای بابام شکسته و اوضاع زندگیم خیلی بده ب حدی ک افسردگی گرفتم
به خاطر اصرار مامانش و با توجه به اینکه سه تا ماشین بودن با خانواده رفته شمال و همش میگه من کنارتم و...
منم بهم برخورده به شدت چون همیشه کنارش بودم توی سختیا
بهش گفتم حتی ندیدیم بری و میتونسی پنجشنبه بیای ببینیم مث زمانی ک رفتی مکانیکی ماشینتو سرویس کردی و ی نیم ساعت واس منم ا سر کار مرخصی میگرفتی
گفت من گفتم تو رو شنبه میبینم میرم ولی تو نیومدی
هرچقدرم میگم نمیشه دست تنهام آمپول داره بابام و... ب این دقت نمیکنه ک خودشم نیومده و رفته شمال الان
فقط میگه تو میتونسی ده دقه بیای و نیومدی
من بودم مثلا میگفتم یه مدته احساس تنهایی میکنم بابا حالش بدتر شده و جای اینکه من به پدرم تکیه کنم خودم شدم تکیه گاه اون بنده خدا،خیلی دلم میخواد وقتی همچین شرایط سختی دارم بیشتر درکم کنی بیشتر هوامو داشته باشی بیشتر مراقبم باشی حتی اگه جایی من اذیتت میکنم تو شرایطم رو بدونی و نادیده بگیری تو تنها کسی هستی که توی تنهاییام بهش پناه میبرم دلم میخواد پشتمو خالی نکنی
همسرم همینجوری هست قبول میکردم ولی از نظر مالی کوتاه نمیامدم اینجوری پدرش بیشتر هواشو داشت
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
