فامیل ما با بدبختی رفت کل داریاشم اینجا فروختو رفت ، به یک سال نرسید که برگشت گفت خیییلی سخت بود مخصوصا شرایط کمپ گفت حتی گازو از این گازای برقی هم نداشتن که بتونن خودشون غذا درست کنن همش بهشون کنسرو میدادن که بخورن علتشم پرسیدم گفت گفتن که اینجا جمعیت زیاده میترسن اتیشسوزی بشه خلاصه اینقدر ناراحت بود که حد نداشت چون خونه اشو فروخت ، نه اینکه بگم کلا امکان نداره بری بودن فامیلامون رفتن خارج از کشور موندن اما خییلی کارا کردن یا دوزو کلک سوار کردن تا با بدبختی اقامت دادن بهشون
باور میکنی الان فامیل ما پنج شیش سال رفته اما هنوز ندادن بهش وقتی هم که اقامت نداری باید خییلی محطات اونجا زندگی کنی هر کاری کرد بهش ندادن دو ماهم رفت تو کلیسا زندگی کرد اما بازم قبول نکردن خلاصه بهت بگم خییلی خودشو به ابو اتیش زد اما تا الانم نگرفته اقامت دائم نمیدن بهشون یه اقامت شیش ماهه میدن که موقتی باشه هر شیش ماه هم ریز به ریز کاراتو بررسی میکنن که ببینن شیش ماه دیگه تمدید کنن یا نه تا دو سه سالم میگن نمیتونی بیایی ایران ظاهرا البته اینارو از اونا شنیدم دیگه نمیدونم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
