عزیزم من فقط عنوان تاپیکت رو دیدم و همین.
تو باید آسه بیای وآسه بری.تمرکز کن رو درس و زندگیت. کمتر با دیگران کل کل کن.
ببینم عاقل و پخته ای دیگه کاریت ندارن.
تو هر لحظه فکر کن بابات کنارته ببین رفتارت و ...مورد پسند پدرت هست. اگر هست ثابت قدم باش.
باید طوری بزرگ بشی و زندگی کنی . که دو روز دیگه شرمنده بابات نشی.
خدا بزرگه.خیلی از پیامبران یتیم بودن ، نباید به این دلیل که یتیمی بی طاقتی کنی. تو خدا رو داری