منم اینجوری بودم حتی تو ذهنم مراسم ختم میگرفتم خودممگریه میکردم تا اینکه پدربزرگم فوت شد واقعا خدا صبرشو میده
منم خیلی یه زمانی به این چیزا فکر میکردم دو سه سال عذاب کشیدم...
اما به این نتیجه رسیدم که نمیتونم جلوی مرگ و بگیرم پس تا وقتی با هم دیگه ایم از بودنشون لذت میبرم و به اخر کار هم فکر نمیکنم چون فقط بدون اینکه بتونم چیزی رو تغییر بدم لذت بودن با خانوادهم ازم گرفته میشه
من چن ساله ک درگیرم
الانم دارم دارو مصرف میکنم💔
خوب شایدخدامیخوادخوب زندگی کنی وسعی کنی تامیتونی گناه نکنی وگناههای قبلی روپاک کنی ،وقتی خودت همیشه قاضی عادل وپلیس قوی جسم وروحت باشی دلیلی نداره ازچیزی بترسی چون جرمی مرتکب نمیشی که ازکیفرومجازاتش بترسی ،درعین حال هم نمیگم مثل راهبه هازندگی کن ،باخدادوست خوبی باش که آرامش داشته باشی ،یه دوست خوب هرگزراضی نیست رفیقشوناراحت کنه ،شایدگاهی فقط امتحانش کنه ببینه چقدرعشق بینشون صاف وزلاله وتاکجاپای مرام ومعرفت دوستیشون پایداره ،پس بی جهت اجازه نده این افکارتوراازمحبت وبخشش خدادورکنن وفقط ازروی ترس ازپل صراط واینجورچیزها خداروقیاس کنی وبندگی کنی ،چرافکرنمیکنی اگه ازت راضی باشه دوتا بال بهت نبخشه ازپل ردبشی ،اصلاجهنم رونبینی ،مستقیم نری بهشت بعد160سال زندگی تواین دنیا ؟حواست همیشه واقعا ب ظلم ب هرشکلی در حق الناس وخودت باشه مشکلی نخواهی داشت ،انسان باش وافراط نکن حتی درمذهب ودین
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
16 ثانیه پیش
16 ثانیه پیش
17 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
