سلام. نمیدونم این ایده ی افزایش کودکان کار کی و کجا وارد ذهن مردم سرزمینمون شده.... ما هم در این کشور گل و بلبل که شما فرمودید زندگی میکنیم. با همین شرایط قسط و بدهی که میفرمایید آشنا هستیم، اما چرا بین خودم و اطرافیانم، حتی اقوام فقیر و روستا نشین، حتی عزیزان مناطق محروم که البته با آنها زندگی کردم... چرا اینقدر کودکان کار در بین اونا نمود نداره؟! میفرمایید با فرزند آوری تعدادشون زیاد میشه؟ اما به نظرم سبک زندگی غلط این واهمه رو بوجود آورده. سبک زندگی که کودکان رو به تن پروری و بی مسئولیتی سوق میده. اینکه فقط واهمه داشته باشن کودک کار تولید نکنن، اما از کودکان کار حمایت فرهنگی و اقتصادی نشه.
فقط یه سوال کوچولو بپرسم؟ چون قبلا توی تاپیکم جوابمو نگرفتم. یعنی طبق عادت بددهنی کردن...
این چه سبک زندگیه که یک خانم ترجیح میده بره میلیونی خرج آرایشگاه کنه، چندصد هزار تومان خرج کاشت و داشت و برداشت ناخن کنه و ... بعد تا صحبت از بچه میشه : کودکان# کار!!!!
اصلا این فرد حامی کودک کار، بچه دار نشه، اوکی! به خودش مربوطه! چطور دلش میاد پولشو خرج رالی زیباییش بکنه ولی کودک کار توی جامعه هنوز وجود داشته باشه.... این خساست فرهنگی نیست؟!