سلام ، من خیلی احساس بدی دارم نسبت ب همه چی ،همیشه جنبه منفی همه چبو میبینم ،ب همه شک دارم و اعتماد نمیکنم ب هیچکس،اعتماد بتفسمم صفره ،از اندام و قیافم متنفرم ،و همیشه لباس پوشیده میپوشم و گشاد برای همه جا،اصلا نمیتونم حرف بزنم ،تو جمعا همیشه ساکتم و فقط یکی باهام حرف میزنه سر تکون میدم ، بعدش میرم ی گوشه سرم میکنم تو گوشی ، واقعا خسته شدم ،همش بغض تو گلومه ،حتی ی لبخندم ب لبام نمیاد ،حالم خوب نیست ،با ی اقایی هم۳ ساله در رابطم ،و خیلی بهم توجه میکنه و دوستم داره ولی بازم اونم خوشحالم نمیکنه ،بازم تو خودمم ،شبا همش گریه میکنم اروم ،بعضی شبا هم ک گریه نمیکنم بغض خفم میکنه،همش تو فکرم ،همش تو فکر اینم چیکار کنم موفق شم چیکار کنم پولدار شم ،چیکار کنم بهم افتخار کنن ،من ی ادم بی ارزشم ،هیچکس منو ادم حساب نمیکنه ،حرفام برای کسی اهمیت نداره ،حرف احساسی ب هیچکس نمیتونم بزنم ،ترس از دست دادن عزیزام دارم همش ،همش دعا میکنم من زودتر بمیرم چون نمیتونم تحمل کنم ، بعضی وقتا میگم بمیرم راحت میشم ولی بعد از حرفم پشیمون میشم ،خیلی افسرده شدم ،هیچجا نمیرم،کل کارامو کنسل میکنم ک فقط بشینم تو خونه و بخوابم،حال هیچکاری ندارم ،انرژی ندارم اصلا ،خیلی زود خسته میشم ،همش میگم خوابم میاد
،اطلاعات عمومیم ،فن بیانم،روابط اجتماعیم بشدت ضعیفه و نمیتونم جایی صحبت کنم و نظر بدم
اینم بگم خانم هستم و ۲۳ سالمه و لیسانس مهندسی دارم، ،
لطفا کمکم کنید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید