یه دختر ۱۹ ساله ی زیبا بودم با یه خانواده متوسط رو به بالا از نظر مالی
پدر و مادرم از وقتی یادم میومد تو خونه اختلاف داشتن و دعوا
همون موقع ها دوستم منو با یه پسری اشنا کرد همشهری بود ولی
تو یه پروژه بزرگ یه شهر ۱۰۰۰ کیلومتر اونطرف تر مهندس ناظر بود
خوش تیپ و خوش پوش
سه روز بعد اینکه ارتباطمون شکل گرفت بهم گفت که داره به ازدواج باهام فکر میکنه
خیلی دلم میخواست اون شوهر اینده ام باشه ولی خب بهش گفتم فعلا زمان میخوام تا بیشتر بشناسمت
اونم نشست قصه زندگیش رو برام تعریف کرد که وقتی پیش دانشگاهی بوده پدرش ورشکست میشه به بدبختی میره دانشگاه و الانم که کار میکنه هیچ پس اندازی نداره چون هر چی داره میفرسته واسه پدر و مادرش که یه خونه دارن واسه خودشون میسازن
گفت حامی ای نداره
ولی اینده رو خودش میسازه
یه پنج شش ماهی تو رابطه بودیم
کم کم عاشقش شده بودم که گفت نتونست چند ماهه حقوق معوقه اش رو بگیره و استعفا داد و برگشت شهرمون که همونجا کار پیدا کنه
منم پشت کنکوری بودم اون موقع
پدرمم فهمیده بود با یکی دوستم
ازم پرسید عکسشو بهش نشون دادم شرایطش رو گفتم لبخند زد که یعنی مشکلی نداره
دو سه ماهی بعد اون دنبال کار گشت ولی پیدا نکرد
منم از قایمکی رفتن و اومدن خسته شده بودم
فکر نمیکردم کار پیدا نکنه
بهش گفتم بیا خواستگاری درست میشه
گفت نه کار دارم نه پس انداز
بیام بابات نمیگه چه رویی داری گفتم شاید بابام دستتو گرفت یه کاری بند کرد یه دختر که بیشتر نداره
اومدن خواستگاری اون روزا بابام خیلی خوشحال بود
میگفت هر جایی رفتم تحقیق همه کلی ازش تعریف کردن
پول بدرد نمیخوره خودم کمک تون میکنم
پسره به دلم نشسته و این حرفا
بله رو گفتیم و قرار بله برون گذاشتن
شوهرم بهم گفت سه میلیون کل پولمه بیا ورش دار هر جوری دوست داری واسه مراسم عقد خرید کن
پولشو داد بعد خواستگاری به من بعد دو روز قبل بله برون گفت از اون پول ۱۰۰ تومنش رو بزار مامانم برات چادر عقد و قران خرید بدم به مامانم
من یه مقداری واسه عاقد گذاشتم کنار
بقیه اش رو حلقه و نشون و زیر لفظی خریدیم یعنی سه چهار تا تیکه طلا خریدم دیگه لباس نگرفتم
خانواده شوهرمم نکردن یه لباس بگیرن سر عقد بپوشم
اومدن بله برون مادرشوهرم سر سکه مهریه چونه زد
بعد شوهرم گفت هر چی ما گفتیم از همونجا باهام لج افتاد و خلاصه بله برونم اینجوری تموم شد
عقد کردیم بعد عقد اومدیم خونه مامانم گفت برید تو حموم این ابی که سر سفره عقد بوده رو بریزید رو سر همدیگه
مام رفتیم
بابام از اونجا ناراحت شد که به من بی احترامی کردن با هم رفتن تو حموم و خلاصه بابامم رفت تو قیافه از همون روز
ما دیگه هیچ پس اندازی نداشتیم شوهرمم کار نداشت تازه عروس بودم ولی تا مدت ها همون لباس کهنه های خونه بابام رو میپوشیدم
تا اینکه شش ماه بعد عقدمون دانشگاه قبول شدم
دانشگاه روزانه
به مامانم گفتم خب دانشگاهم که خرج نداره ولی یه چمدون ندارم یه دست لباس درست حسابی ندارم ببرم با خودم
مامانم اینا گفتن شوهر کردی دیگه به ما ربطی نداره
بعد من مثل احمق ها گریه میکردم و بابام پوزخند میزد وقتی گریه منو میدید هیچ وقت اون روز رو یادم نمیره
دیگه شوهرم کوتا اومد دید کار مهندسی پیدا نمیشه رفت یه کار کارگری طور
