از پله ها سر خوردم پایین خدمتکارمون که زن پیرو مهربونی بود مثلا طلعت خانوم زد رو صورتش اون لپای سفیدش قرمز شد منم با خنده رفتم لپاشو کشیدم
همیشه آخر رمانا بهم میرسن
یکی بود نرسیدن بهم اسمش افسونگری از جنس غم بود ۳ شب تمومش کردم تو تاریکی چنان زجه میزدم و گریه میکردم هیچ وقت یادم نمیره خل بودم دیگ😂
همیشه ام پسره ی شرکت داره که منشی شرکته برای پسره عشوه میاد از دختره ام بدش میاد😂😂😂😂
وقتی پسره تی شرت میپوشه از اونجایی که بیست چهاری ورزش میکنه بازوهاش میخوان تیشرتو جر بدن
دختره هم همیشه تخسه و زبون دراز
با دنیای دخترانم خداحافظی کردم
پسره تو یه اکیپه که همشون دختربازن
ولی پسره چون خیانت دیده از دخترا بدش مباد
از پله ها سر میخورن
سیاهی لباسم و بدن سفیدم تضاد جالبی درست کرده
خیلی خوب بود. دمت گرممم😂😂😂😂
همیشم هردوشون فرزندان پیغمبرن ولی یهو یحوری میشه ک بندو آب میدن🥴
آخ راس گفتی کلی خندیدم و یاد رمانایی که خوندم افتادم
بعضی از رمانا پسر خان عاشق دختر فقیر روستا میشه
بعد از کارهای بی فانوسی صبحش دختر دلدرد شدید داره و پسره میترسه که چیزیش شده باشه با همون لباس خونه دختره رو بغل میکنه میبره دکتر.بعد پرستار که کارای هول هولکیشو میبینه به دختره میگه آقا دوماد خیلی دوست داره ها
دستای ظریف و کوچیکم بین دستای بزرگش گم شده بود از بین دندونای کلید شدش غرید بدو سوار ماشین شو
