طلاق با بچه کیا تجربه کردن؟

راستش شوهرم تو بیشتر موارد آدم خودخواهی هست هم خودش هم خانوادش، منو دوس نداره اونجوری که یه شوهر باید زنشو دوس داشته باشه در نتیجه این دوست نداشتن رو همه رفتاراش با من تاثیر داره یعنی باهام خوب نیست همش دنبال بهانس دعوا کنه باهام همش ازم ایراد میگیره کلا زندگی مون زیاد اوکی نیست

با خانوادمم خوب نیست 

خیانتم‌هم خیلی بهم کرده نمی‌دونم بچم تو این محیط که پدرش همش میخواد بزنه تو سر مادرش می‌تونه آرامش داشته باشه یا نه

پدر منم خیلی دخترمو دوست داره دخترم یه ماهشه، پدرش منو دوس نداره افکارش مریضه میگه زن باید تو سری بخوره زن باید زیر دست مرد باشه همش آزارم میده، اما منم فقط بخاطر دخترم ناراحتم که حسرت زندگی بقیه رو بخوره

شوهرم حاضر نیست عوض شه منو دوس نداره 

الان اون حرفی نزده از طلاق چون فقط منم که دارم خیلی تو این زندگی اذیت میشم و در نتیجه‌ من ب فکر طلاقم همیشه 

طلاق عاطفی بگیرم  خیلی برام سخت تره و برای بچه سخت تره اتفاقا 

همین منو داغون کرده که بچم حسرت ب دل بمونه که پدر مادرش کنار هم با عشق و علاقه زندگی کنن

همه ماها وقتی محبت پدر مادرمونو بهم می‌بینیم ذوق می‌کنیم مخصوصا دخترا!! من که هنوزم وقتی میبینم پدر مادر بهم محبت می‌کنن یا دست همو میگیرن قند تو دلم آب میشه

اما شوهرمه که منو دوس نداره هردفه یه بهانه ای برا دعوا و جنگ جور می‌کنه

خدا لعنتش کنه با ندونم کاریش که عمری هم منو هم خودشو بدبخت کرده هرچند یه رفتارهایی داره که فکر میکنم هرکسی جای من بود قطعا باهم ب مشکل برمی‌خوردن حالا شایدم اگه با یه زن دیگه بود خوشبخت بود چه می‌دونم

قضیه از این قراره ما باهم نامزد بودیم، فامیلیم، من عاشقش بودم اما اون نبود تو‌ دوران نامزدی خانواده هامون همش اختلاف داشتن و خدا شاهده خانواده‌ اون سر ناسازگاری داشتن خانواده منم میگفتن اونا با ما خوب نیستن جدا شو و ی بارم شوهرم گفت ما ب درد هم نمی‌خوریم تو بدبخت میشی جدا شیم، منم کم سن و سال بودم فوق العاده احساسی آخه خیلی عاشقش بودم گفتم نه تورو خدا جدا نشیم بعد اونم هرچی اختلاف پیش اومد من کنار اومدم و دو دستی شوهرمو چسبیدم و نزاشتم جدا شیم و الان فهمیدم اشتباه بزرگی کردم حرف پدرمو گوش ندادم الانم میگه فقط بخاطر اینکه عذاب وجدان داشتم که تو بلایی سر خودت نیاری بخاطر همین باهات موندم 

یه بارم تا پای طلاق رفتیم پارسال چون دیگه فهمیدم ب درد هم نمی‌خوریم خواستار جدایی شدم و یکسال قهر کردم طلاقم نداد آخرش گفت ی فرصت دیگه بهم بده آدم میشم منم بهش اعتماد کردم برگشتم بازم همون آدمه 

ایندفعه هم گفت بخاطر عذاب وجدان طلاقت ندادم که مطلقه نشی!!!

خلاصه بگم که بخاطر خودخواهی و نفهمی خودش زندگی منو ب بازی گرفت

چندین بارم گفته که دوست ندارم از رفتارشم معلومه اما میگه از سر عصبانیت گفتم 

ولی الکی میگه قشنگ معلومه دوسم نداره