خانواده

فکر کنم متوجه منظورم ندین معنی زندگی واقعی چیزی فراتر از این شعارایی که میدیم آخه فکر کن هر هفته دور هم جمع میشیم ولی من تو اون جمع تنهام با هر کی حرف میزنم بهم رو نمیده یا فکر کن چن نفری نشستن تو اتاق تو که میری حرفشون کمتر میشه بعد قطع میشه بعد پامیشن میرن باز تو یه نفر میمونی همش مجبورم سرم تو گوشی باشه نرفتنی هم مامانم زنگ میزنه گله میکنه ولی هر چند بار به هر کی حتی مامانم دردو دل کردم اونم موقعی که هر کدومو تنها گیر آوردم رفته به اون بقیه کاملا برعکسشو آمار داده اینو از رفتارشون میفهمم چیز خاصیم ندارم که بگم حسودی میکنن 

دارم ولی همون هفته ی یه بار که میرم با رفتارشون تحقیر میشم اعتماد به نفسم میاد پایین حتی بچه هاشون منو هیچ حساب میکنن انگار قبلا باهاشون حرف میزدم یعنی کلی باید انگار نازشونو بکشی سنگین جواب میدادن بعدا دیگه هر وقت میرم اصن حرف نمیزنم خدا خدا میکنم زود شب شه برگردم خونه همش سرم تو گوشی تنهایی یه گوشه میشینم کار بودنی انجام میدم که سرم گرم شه

شدم مث خودشون که بهم رو نمیدن دیگه یعنی هر چقدم تلاش کنم نمیتونم مث اونا زبون دار باشم و از خودم دفاع کنم ولی قبلا که هر چی میگفتن انجام می‌دادم یا باهاشون مهربون بودم رفتارشون خوب بود یعنی در حدظاهری 

منم نرفتنی همش مامانم زنگ میزنه این دفعه چرا نیومدی در حالی که وقتی میرم هر کدوم بایکی گرم گرفتن و میگن و میخندن با منم هیشکی حرفی نداره منم تا روز شب شه ناراحت میشم شب با حال بد برمیگردم حتی شوهرمم خیلی وقته فهمیده میگه چرا هر وقت میری خونه ی مامانت دمق برمیگردی منم هیچی نمیگم یا میگم بچه ها خیلی بالا پایین میپردین سردرد گرفتم اخلاقشونم  میدونه که هر کی چرب زبون تر و وحشی تره همه دور اون جمع میشن چون من آرومم هیشکی بهم اهمیت نمیده

فقط زور میزنم که به روم نیارم چون با حرف زدنم مشکل حل نمیشه منم سکوت میکنم

من هیچوقت برا حل مشکلاتم ازشون کمک نخواستم حتی از مشکلاتی که دارم خبرم ندارن ولی اونا هم بار رو دوش من نزاشتن یعنی یه خرده رو بدم میزارن یه خواهرم یه شهر دیگه است هر وقت کار داشت بهم زنگ میزد منم براش انجام می‌دادم ولی از وقتی دیدم اون فقط موقع کار داشتن بهم زنگ میزد سر یه موضوعی دیگه کلا بهش زنگ نزدم الانم دیدنی همو فقط سلام علیک داریم بعدشم که همه طرف اونو گرفتن