کار نسبتا خوب در ایران داشتن یا مهاجرت و یه کار نسبتا خوب در کشور دیگه ولی بالاخره حداقل سه سال چهار سال زمان میبره به شرایط پایدار اونجا برسی و اینکه نمیدونم از لطاظ روانی تحمل میکنم، ضمن اینکه ۳۳ سالمه؟
قطعا بتونم ی لحظه صبر نمیکنم من
اگه درامد خوب داشته باشی هیچ جا کشور خودت نمیشه
از لحاظ روحی روانی میگم
منم شرایط اونجا رو به اینجا ترجیح میدم
شک نکن برووووووووووو
خدا خانواده ادتو حفظ کنه چه طوری میتونی دوریشونو تحمل کنی اگه پس فردا براشون اتفاقی افتاد حسرت نمیخوری که دورانیو که میتونستی کنارشون باشی از دست دادی؟
شرایطت که همینجا خوبه چرا بری
مهاجرت یعنی از صفر شروع کردن، تنهایی و بغض شبانه
ولی اگه از تمام این سدها گذر کنی و به خودت مسلط بشی خیلی بهتر و بیشتر میتونی پیشرفت کنی
اینکه ببینی فردا با امروزت فرق نداره حتی با ماه های بعد یعنی نداشتن استرس اینکه به عنوان یه شهروند حق داری به خودت میبالی که تصمیم درست گرفتی
زن و مرد فرق نداره به چشم یه کالای جنسی دیده نمیشی اینا ارزشمنده
فکرشم نکن
هیچ جا وطن نمیشه
میخای بری غربت که چی
جهنم وطن بهتر از بهشت غربت
خوب متاسفانه هر سری اومدم پول جمع کنم یه چیزی بخرم ارزش پولم کم شده. خودم میدونم برام اونجا بهتره ولی میترسی از لحاظ روحی و روانی کم بیارم، با اینکه تا سه سال پیش به مدت ده سال مستقل در استان دیگه دور از خانواده زندگی میکردم و شاید سالی یکبار اونا رو میدیدم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
39 ثانیه پیش
40 ثانیه پیش
44 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
