سلام دوستان من مادر یه دوقلو ۱۲ ساله هستم یه دختر و یه پسر اما چند وقتیه که به بچه سوم داشتن علاقه پیدا کردم و نمیتونم این فکر رو از خودم دور کنم ولی برخورد بقیه طوری هست که دوتا بچه کافیه و نیازی به بچه سوم نیست ،علاقه زیادی به بچه ها دارم واقعا سر دوقلوها هم با وجود اینکه ۲۰ سال بیشتر نداشتم با تمام وجود و علاقه زیاد ازشون نگه داری کردم
سوال من از شما دوستان اینه که واقعا با این شر ایطی که دارم فکر کردن و بدنیا اوردن بچه سوم کار اشتباهی هستش؟؟
بله اشتباهه
ن اصلا. نیاری
اگر از لحاظ تربیتی و اقتصادی در توانت هست ، نه چه اشکالی داره
اگه توانش و داری از هر لحاظ به بقیه هیچ ربطی نداره
نه اگه وضع مالیت خوبه و میتونی آیندشون تامین کنی بیار
اره اشتباهه شرایط مملکت ما اصن خوب نیس نه اقتصادی نه اجتماعی با اینده نامعلوم اگه خونه ۴خوابه داری با ماهی ۵۰ملیون درامد اینکه بتونی برای اینده بچه هات زمین یا خونه کنار بذاری میتونی بهش فکر کنی
ن بیاربهتره
من خودم سه تا دارم ولى سخته خرج و مخارجشون خيلى زياد شده
بابا بيكارى بچه هات بزرگ شدن برو عشق و حال حالا از اول ونگ ونگ بچه تو سرت
من بودم اصلا فکر هم نمیکردم بهش..ماشالله دوتا بچه بزرگ داری...بیکاری دوباره بچه داری کنی از اول
اگه حوصله و پولشو داری بیار سنتم که زیاد نیست
من هیچ وقت نمیگم مملکت فلان مملکت بهمان آدم اگه عرضه داشته باشه گلیمشو میتونه از آب بکشه بیرون
مشگل مالی ندارم خیلی به بچه ها علاقه دارم چون سنم کمه مطمئنم توی ۴۰ سالگی باید تنها توی خونه بشینم فکر میکنم اگر یه بچه دیگه باشه میتونم به کارهاش و مدرسه ش رسیدگی کنم و تنها نباشم اما حس میکنم خواستم خودخواهیه
نه عزیزم چه خود خواهی
هدف خلقت انسان همین بوده
که بچه ای رو که اووردی بهش محبت کنی تربیتش کنی این یه غریضه ذاتیه که خدا بهمون داده
وگرنه نسل انسان ادامه پیدا نمیکرد
حالا کاری ب اینکه دنیا جای خوبیه یا بدیه ندارم
ما میتونیم تو بدترین شرایط بهترین شرایطو برا خودمون ایجاد کنیم وشکر گذار باشیم
