رمان به روی سنگ قبرت تف میکنم

ن عزیزم ۵۷پارته زود زودم میزارم تموم شه حداقل تا فردا پس فردا

پارت  1

چمدون قهوه ای رنگ چرخدارم رو به شاگرد مینی بوس تحویل دادم و با خنده به مامان گفتم :

نگران نباش مامان ، من تا فرداشب میرسم اردبیل ..

مامان با نگرانی پرسید : لباس گرم پوشیدی ؟ ویدا اینجا هوا خیلی سرده ! تو رو خدا مراقب

خودت باش ..

هندزفری رو توی گوشم تنظیم کردم و گفتم : اهوم ، مامانی ! از دیشب تاحاال هزاربار بهم گفتی ،

این اولین بارم نیست که با مینی بوس میام اردبیل ..

- آخه هیچوقت تنها نبودی ویدا ، همیشه داداشت پیشت بود ! تا برسی اینجا دلم مثل سیر و سرکه

میجوشه مادر ، منو بی خبر نذاریااا ..

از پلکان باال رفتم ، روی صندلی شماره 9 که انتهای مینی بوس قرار داشت نشستم و گفتم : مثلا

22 سالمه مامان ! بچه که نیستم ! نیازی نیست نگران باشی من حالم خوبه ، شب عیدم کنارتونم ..

- الهی قربونت بشم ، مادر نیستی بفهمی ! وقتی اونجاییا دلم برات پرپر میزنه ! فکر اینکه چی

میپوشی ، چی میخوری ، کجا میخوابی ! ویدا کاش نمیفرستادمت راه دور ! بابات حق داشت ، آخه

مگه آدم تو این مملکت دختر یکی یه دونشو میفرسته اون سر دنیا ؟

با تعجب گفتم : مامان اون سر دنیا کجاست ؟ بندرعباس که همین پایینه ! اصلا از شما انتظار

ندارم خانوم دبیر ادبیات ! مگه یه ترم همه جای ایران سرای من است پاس نکردید ؟

- آخ ورپریده من به تو چی بگم ! نیستی اینجا دلم برای همین شیرین زبونیات تنگ میشه ، خونه

بدون تو و ویهان خیلی سوت و کوره ..

دلم ریش ریش شد و با محبت گفتم : الهی فدات شم مامانی ، فقط یه سال دیگه مونده تا کارشناسیمو

بگیرم ..

- ایشالله دخترم ایشالله ! کارشناسیتو میگیری ، میای پیش خودمون خیالم از تو راحت میشه ..

لبخندی زدم و گفتم : ایشالله ..

در این لحظه شاگرد مینی بوس وارد شد و داد زد : برادرا و خواهرا یه صلوات محمدی برای

سالمتی خودتون و آق شوفر بفرستید که به حق علی راهی شیم ..

همه مسافرین با صدای بلند صلوات دادند ..

مامان هم از پشت تلفن زیرلب آیت الکرسی زمزمه میکرد

عزیزای دلم حمایت کنید رمانش هیجانیه