نظرها رو میخونم باورم نمیشه. همه اونایی که میگن نگه دار... اصلا خودتون بچه دارید؟ باردارید؟ میفهمید بچه مریض یعنی چی؟ میفهمید اینکه ببینی بچت جلوی چشمت درد میکشه و با بقیه فرق داره یعنی چی؟ میفهمید این خانم مادر یه بچه دیگه هم هست که اونم برای رشد سالم جسمی و روحیش به مادر تمام وقت و سالم و محیط آروم میخواد؟ میدونید یه بچه مریض میتونه رابطه این خانم و همسرش رو از بین ببره؟
شماها نشید دایه مهربون تر از این مادر. اگه این خانم آنقدر صبر کرده برای اینه که امید داشته. که یه جا بشنوه که همه این چیزا سوتفاهم بوده و بچه سالمه. چون بچش رو میخواسته. تو رو خدا با شکستن دل یه زن باردار و یه مادر که داره بچش رو از دست میده برای خودتون آه نخرید.
منم درست روز قبل سقطم کسی حرف بدی بهم زد من اون لحظه هیچی نگفتم. جونی نداشتم که بخوام جواب بدم. همه وجودم زیر دردی داشت له میشد که اون آدم درکی ازش نداشت. ولی لحظه ای که بچم ازم جدا شد یهو ناخودآگاه آه کشیدم و گفتم خدایا به هر دری زد این آدم براش باز نشه. آنقدر دلم رو شکسته بود. چون یکی از آدمهای بسیار نزدیک بهم بود. کمک که نکرد هیچ نمک هم پاشید. میدونم یه جا خدا جوابشو میده. شماها هم که درکی از درد این خانم ندارید خب مجبور نیستید که چیزی بنویسید. تاپیک رو ببندید و برید بیرون.