طلاق عاطفی

خیلی صبرت زیاده خدا بهت ارامش بده  عزیزم حداقل اگه از نظر مالی مشکل نداری دنیات رو ازش جدا کن به خودت برس تفریح کن با خانوادت مسافرت برو نشین فکر نکن یه جا 

آخه منم زمانی ک پکرم شوهرم هزار برابر من پکر میشه.یوقتا میگم من رمانی ک دلم میگیره یا مسئله ای ناراحتم کرده اول باید بیام از دل تو در بیارم بگم عزیزم طوریم نیس تو ناراحت نباش!

مامانتم باید خوش بگذرونه.یه سرگرمی براش دست و پا کنین ک توی خونه مشغول باشه

فقط از نصیحت

مطمئن باش ۵۰ سال دیگه هم بگذره همینه اوضاع

اون کسی ک باید متقاضیِ تغییر باشه شمایی

تا وقتی ببینه شما می سازی، اوضاع ب همین منواله

نمی گم طلاق ولی این وضعیت رو تحمل نکن

اون کسی ک باید شاکی باشه شمایی

دیدین مردا وقتی زنشون ی کاری می کنه باب میلشون نیس چ قشقرقی راه می اندازن؟

ما زنا چوب مهربونی و گذشت و حالا درست می شه گفتنامونو می خوریم...

خودتو از برزخ نجات بده چون ب خودت میای و می بینی شدی ی زن افسرده...

همین بچت چند سال دیگه ک بزرگ شد می گه مامان تو چ جوری عاخه یک سااااال بابا قهر بود تحمل کردی؟

خب چرا هیچ کاری نکردی؟

نگاه دل سوزانه ای بهت می کنه و می گه ولی مامان ببخشیدا تقصیرِ خودت بود ک تحمل کردی...

حق داری خب.ب خودت اهمیت بده.بزار همسرت متوجه بشه ک تو هم حق زندگی داری و اینکه یاد بگیره دغدغه هاش رو بزرگتر کنه

مشاوره

سرچ در اینترنت 

دنبال کسایی ک مشکل شما رو داشتن و شوهر قهرو داشتن و مشکل شونو حل کردن بگردین

قطعا هستن کسانی مشابه ایشون

حداقل یک سال هم وقت بذارین تا تغییرشون بدین

۱۰۰ درصد درست ممکنه نشه ولی از این حالت منفعلانه و افسردگی و همینی ک هست خیلی بهتره

اگرم تو بدترین حالت جدا شدی ب خودت می گی من همه ی تلاشمو کردم خودش نخواست

ولی سوختن و ساختن گزینه ی خوبی نیست مطمئن باش فرسایشی نابود می شی و عادت هم می کنی 

مثل این ک یک سال گذشت و عادت کردی 

چون برات عادی شده

ولی اگه بجنگی، سختی داره... ولی می ارزه

یک چیزی یا درسته یا غلط

قهر کردن یک مرد، اونم یک سال کاااااملا غیر عادیه

و آشکارا داره حقوق شما تو زندگی مشترک نقض می شه

حالا ک غلطه کارش، باید تمام قد جلوی کار غلط ایستاد

تحت نظر مشاور مثلا شاید بگه ۳ ماه با مهربونی و زبون فضا رو آماده کن اگه جواب نداد ۱ ماه دعوا و تهدید...

اگه بازم جواب نداد بره تا آخر عمر تو غار تنهاییش بپوسه!

شما شوهر کردی عزیزم با مجسمه ک ازدواج نکردی!

داره بهت ظلم می کنه

اگه هم ازت دل خوره بیاد مثه یه آدم بالغ حرف بزنه 

قهر؟ اونم یک سال؟

بعد ببخشید ایشون بچه دار هم می شن؟

چ جوری این بچه ی طفل معصوم مهارت های ارتباطی رو تو محیط خانواده یاد بگیره؟ چ جوری مشارکت بین مامان و بابا و همبستگی رو درک کنه؟ چ جوری کار تیمی رو بفهمه؟

پس فردا بچه هم قراره تو مدرسه و دانشگاه و سر کار و با همسرش قهر کنه؟

خب اگه رفتار همسر غلطه باید یه جا این زنجیره ی غلط پاره بشه... و گرنه بچه ی شما هم می شه تکثیری از پدرش

سکوتِ شما هم این این رفتار درسته و پذیرفتید...

حق دارین خسته بشین حق دارین

ولی هر کار می کنین جلوی کار غلط سکوت نکنین

مثه مرگِ تدریجی یه...

اگه همسرتون انقدر سماجت داره رو کار غلط و اشتباهش چرا شما رو کار درست و رفتار سالم سماجت نکنین؟

افسرده نشین، فقط دیگه تحمل نکنین

سعی کن از نظر روانی روی پسرت کار کنی عزیزم.چون بیشتر تایمش و سن تاثیر پذیریش رو بیشتر با شما میگذرونه.تا زمانی ک مستقل بشه انشاءالله همسرتم تغییر میکنه.

از رفتارای پدرش پیش پسرت گلگی نکن و نزار متوجه مشکلتون بشه

چرا نتونی ادامه بدی

مثل خودش باش

میدونم برات سخته

اما راهش اینه

سلام.ببخشید من تازه تاپیکت نو دیدم. میخواستم بدونم چی شده زندگیتون...بهتر شدید...منم خیلی شبیه شمام.

شما خودتون منبع درامد دارید؟ سرکار میرید؟