یه متنی رو تویه تاپیکی نشر دادم.بارها و بارهاهم پست هایی با این مضمون میذاشتم تا شاید یه جرقه ای تو ذهن یه دختر قوی و خودساخته زده بشه امیدوارم تأثیر گذار باشم.لطفا اگر بین تاپیکا،تاپیک یک دختر محدود ولی شجاع رو دیدین که از طرف خانوادش از هر نظر داره اسیب روانی میبینه و محدودیت داره این تاپیک رو بهش معرفی کنید.سیو کردن و انتشار لینکش وقت کمی ازتون میگیره ولی شاید قوت قلبی باشه برای کسی که در روزهای تاریک زندگیشه
متن رو عینا کپی میکنم👇
وقتی خودت جسارت بخرج ندی
به حقوقی که داری واقف نباشی
و قدر و ارزش خودتو ندونی
اوضاع همینه.خیلی از ما دخترا تحت فشاریم.بارها تو سایت سنت های خیلی پوچی دیدم.یه دختر برای اینکه اجازه نداشت موهای صورتشو بزنه افسرده شده بود،یکی دیگه بخاطر اینکه براش گوشی نخریده بودن شوهر کرده بود ،یکی بخاطر ساده ترین چیزا کتک میخورد،یکی حتی حق گوش دادن به اهنگ تیتراژ سریالارو هم نداشت،مامان یکی فوشای ناموسی بی دلیل بهش میداد و چه و چه و چه
ما باید با جسارت تمام یاد بگیریم که چجوری حقمونو بگیریم حتی اگر حقمون این باشه که لاقل اختیار پشمامونو داشته باشیم
نباید بترسیم از هیچی.تا وقتی احترامشون از جانب ما حفظ شده ما مقصر نیستیم.ما از حقوق اولیه برخورداریم ما نباید اسیب بدنی ببینیم ،کسی حق توهین به شخصیت مارو نداره ما باید پوشش خودمون رو داشته باشیم باید سبک زندگی دلخواهمونو تا جایی که عرف و شرع اجازه میده داشته باشیم
گاهی اوقات باید با رویکرد چرب زبونی پیش بری،گاهی با رویکرد بیتوجهی و بیتفاوتی،گاهی با داد و دعوا،گاهی با مراجعه به مشاور و اگر کار به جاهای باریک کشید اورژانس اجتماعی.شاید به بهانه تحصیل و شغل مهاجرت به شهر دیگه هزارتا راه هست فقط تو باید به خودت مسلط بشی و چاره جویی کنی و درک کامل و عمیق داشته باشی از حقوق هات لطفا از چاله نیوفت تو چاه و دم به تله زندگی مشترک برای فرار از دست خانوادت نده.لطفا بین سختی هایی که متحمل هستی از موفقیت و پیشرفت ایندت غافل نشو.ببین که چیو داری بخاطر چی از دست میدی.
(این حرفارو فک کنم برای بار پنجمه که دارم تو سایت ثبت میکنم امیدوارم تلنگری باشه برای دخترا )
