دو دل بودن

سلام سه ماه پیش تقریبا به یکی از دختران فامیل پیام دادم که بهت علاقه دارم برای ازدواج خلاصه اونم بعد دوهفته جواب مثبت داد اینم گفتم که شرایطم چون دانشجو هستم تا تابستان جور میشه و بعدم استخدام میشم .خب همینطوری درباره آینده و خودمون صحبت میکردیم و حتی زمان عقد و مشخص میکردیم و خیلی چیزای دیگه بهش می گفتم من میترسم ولم کنی بخاطر همین تمرکز ندارم و درس نمیتونم بخونم  اونم میگفت بابا خیالت راحت باشه من که نمیخوام گولت بزنم ولی همش میگفت نمیدونم چرا دودل هست و افکار منفی میاد و نمیتونم تصمیم بگیرم که باهات ازدواج کنم یا نه .منم میگفتم خب طبیعیه و همه اول اینطوری هستن خلاصه صحبت کردیم از طریق پیامک تا عید که دیدم پیام دادم بعضی وقتا ناراحت میشم از خودم که اینقدر خیالتو راحت کردم منم خب خیلی ناراحت شدم خب من پسر خیلی احساساتی و زود رنج هستم بعدش موندش دوباره چند روز بعدش پیام داد دیگه بهم امید وار زیاد نباش چون من نمیتونم تصمیم بگیرم .و عذاب وجدان گرفتم که چرا اینقدر خیالتو راحت کردم میدونم ازم ناراحتی ببخشید دلتو شکستم خلاصه منم چند.روزی قلبم تیر میکشید اینا خلاصه چند روز بعد بهش گفتم این طوری شدم اونم گفت یه طوری صحبت میکنی من فکر میکنم که باعث و بانیشم خلاصه یکم بعد صحبت گفت لعنت به من .بعدش گفت ببین قضیه منو تو فعلا منتفیه .این فعلا که گفت من با خودم گفتم چرا گفت فعلا.بعدش دیگه نزدیک بیست روز تقریبا میشه ارتباط نداریم ولی چند روز پیش مامانم و مامانش و بابام رفته بودن بیرون خب فامیل هستیم اونا میگفتن دیدیم هی از خودش تعریف میکرد مامانش که من از چهارده سالگی عروستون شدم و با کسی کاری نداشتم و ساکت هستم و اینا بعدش از دخترش که دخترم این طوری هست و مثل منه و از این حرفا .اینم بگم اصلا درمورد ازدواج صحبت نشده بود یه دفعه که بابام فکر کنم گفته بود شما زن ساکت هستید اینا اونا تعریف کرده بود خودش بازم دقیق نمیدونم چطوری شد تعریف کرد.بنظرتان این دختر واقعا تصمیم نمیتونه بگیره ؟ حتی خودش میدونه چقدر دوسش دارم و از بچگی بهش علاقه دارم بهم میگفت تو تشنه منی .سوال دوم اینه مادرش چرا اومده بود اینطوری صحبت میکرد اون که گفته بود امیدوار نباش و منتفیه