هیچ کدومتون جراتش ندارین و گرنه انسان همه جور گناهی تو دنیا میکنه ما جون دوست تر از این حرفهاییم شما خودکشی نکن برو بدون ماسک وسط کرونایی ها گناه هم نداره برو
وقتی به ته خط میرسی جرئت همه چیو پیدا میکنی الا زندگی کردن تازه خیلی وقتا انقدر خسته میشه که حوصله مردنو خودکشی کردنم نداری میگی بزا هر چی میخواد بشه مگه بد تر از اینم میتونه سرم بیاد بالاتر از سیاهی که رنگی نیست
مرگ هم واسمون شده آرزو...چیزای دیگه که بماند
اما من زندگی رو دوس دارم چون بعد مدتها بیماری و سختی الان دوباره سلامتیم رو به دست آوردم و پر از امیدم هرچند که بازم زندگیم پر از هزار جور مشکل و چاله چوله هست اما مهم برا من همین تندرستی و سلامتیه که دارمش
من یک ساله ازدواج کردم با کسی که مشکل شدیدی تو ظاهرش داشت که هر کسی نمیتونه باهاش کنار بیاد ولی من نمیدونم چیشد که قبول کردم ازدواج کنم در حقیقت خانوادم بخاطر سن کمم چشممو بستن با حرفای مزخرفشون راضیم کردن ازدواج کنم خودم 18 سالمه و همسرم 27 سال همسرم خیلی آدم خوبیه خیلی خیلی دوستم داره و قیافه خوبی داره اما بخاطر مشکلش اصلا زیباییش به چشم نمیاد همسرم مشکل توتیکولی داره یعنی گردنش کجه و تقریبا تمام اجزایه صورتش به یک طرف کج شده که بهم قول داده هم مشکل گردنشو حل میکنه هم صورتش همونطور که گفتم آدم بدی نیست و خیلی دوستم داره و وضعیت مالی خیلی خوبی هم دارن اما من نمیدونم چمه نمیدونم چرا همش حس میکنم دیگه دوستش ندارم همش حس میکنم چهرشم درست بشه دوستش ندارم اصلا نمیدونم چرا با اینکه هم خوشکله هم خیلی دوستم داره و مطمئنم اگه عاشقش باشم بهترین زندگیرو میتونم برا خودم بسازم ولی نمیدونم چرا این حسا میاد سراغم نمیدونم شخصیت خوبی هم داره اما حس میکنم برام جذاب نیست حالا نمیدونم این عدم جذابیت از ظاهرشه یا از شخصیتش دیگه دارم دیوونه میشم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
