سنگ صبور این دل بیمار من شعر است
تنها رفیق لحظه ی دشوار من شعر است
وقتی پر از دردم ، دلم دریایی از اندوه
یک گوشه تنها ، بی صدا و کار من شعر است
بداهه
مرا ببخش عزیز این نوشته گر تلخ است
نداشت چاره که این داغ شعلهور تلخ است
کنار پنجره گلدان، شکسته خشکیده
قبول مرگ درختان بارور تلخ است
روایت من و تو، خاطرات ما با هم
شبیه قصهی آن جنگل و تبر تلخ است
هنوز بعدِ هزاران غزل نمیدانم
چرا برای دلم واژهی سفر تلخ است
هنوز پشت در خانه قاصدک جاری است
نگفته میشنوم، حس این خبر تلخ است
اگر چه قافیه دارم، اگر چه لبریزم
ولی ادامهی این شعر مختصر تلخ است
غزل چگونه بگویم، نگو "غزلبانو"
نهیب بوسهی اشعار شعلهور تلخ است
لحظه ای دیدمت دلم لرزید
بغض کالم دوباره سر واکرد
آه از این دل ، که سخت عاشق شد
آه از این لحظه ی سراسر درد
آیا شک داری که تو،
شیرینترین و مهمترین زنِ دُنیایی؟!
آیا شک داری که وقتی یافتمت،
کلیدِ تمامیِ درهایِ جهان از آنِ من شُد؟
آیا شک داری وقتی دستات را گرفتم،
جهان دگرگون شُد؟
آیا شک داری بزرگترین روزِ تاریخ
و زیباترین خبرِ دُنیا
لحظهٔ ورودِت به قلب من بود؟
# نزار_قبانی
بارها پیش خدا از دل زارم گفتم
از شب تیره از این وسعت تارم گفتم
هیچ پاسخ نشنیدم ، منِ آشفته ی زار
باز از غربت این ایل و تبارم گفتم
بداهه
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
49 ثانیه پیش
52 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
