برای من ماه های اول خیلی بد بود. اصلا داغون بودم. پنیک می کردم وسط خیابون. توی خیابون حس می کردم دارم خفه میشم . اصلا یادم میاد ۳ ماه اول چه حالی داشتم ، دلم می سوزه برای خودم بخدا. اما خب رد شد . یعنی فهمیدم دیگه کاریه که شده و انرژیمو از روش کم کم برداشتم گذاشتم روی کار و درسم. واقعا این مدتی که نیست خیلی پیشرفت کردم و راضی ام ولی خب ته دلم هنوز دوسش دارم. هنوزم نتونستم به کسی دیگه فکر کنم. بالاخره اینجوری نمی مونه. یا میاد یا من ممکنه دلم جای دیگه گیر کنه. ولی خب سعی کن قوی باشی . قوی بودن و کمتر انرژی گذاشتن براش ، بهتر نتیجه می ده. سعی کن خودتو سرگرم کارای مهم تر کن و روی کارایی که کمکت می کنه نسخه بهتری بشی از خودت، بذار . باید شرایطو کنترل کرد دیگه . ولی درکت می کنم کامل