استارتر لیسانسی؟
شاغلی؟ روزمره ت چطوری میگذره؟
منم قبل ٢٢سالگي مورداي عالي از سمت همكاراي مامانم معرفي ميشد ولي اونموقع خيلي بچه بودم همون بهتر كه مامانم اجازه نداد.تازه از ٢٦سالگيم يعني پارسال آمادگي پيدا كردم و ميفهمم زندگي مشترك يعني چي.به نظرم آماده بودن و اطلاعات داشتن خيلي مهم تره تا سن ازدواج
ازدواج فقط یه مسئولیت عجیب سنگینه. هیچ خبری هم اونورش نیست. ببین ازدواج باید واست یه موضوع کاملااااا عادی باشه. یه موضوعی که مهم نباشه کی و کجا میخواد اتفاق بیفته. باید قبل ازدواج هدف داشته باشی. بری دنبال هدفهات، موفق بشی، به یه جایگاه مطمئن برسی.
هر زمان فهمیدی از زندگی چی میخوای، تو مسیر هدفت قرار گرفتی، حالا اگه تو این راه یه مورد ازدواج خیلی خوب سر راهت قرار گرفت بهش فکر کنی. وگرنه اینکه از یه سنی همه چیو تعطیل کنی و فقط به خواستگار و ازدواج فکر کنی شک نکن بعدا پشیمون میشی.
26 سالم بود ارشدمو گرفتم. شوهرم 29بود. هر دومون میگیم دیر ازدواج کردیم اگر برگردیم خیلی زودتر
دوست داشتم 22 ازدواج می‌کردم. البته خواستگار همیشه داشتم اما مناسب نبودن
راستی تو دانشگاه آشنا شدیم و سه تا میوه خوشمزه داریم
من ۳۳ سالمه.۲۲ سالگی ازدواج کردم سن خوبی بود فقط همسرم بعدش رفت سربازی اذیت شدم ولی رفتم ارشدمو گرفتم و اینکه اگه به عقب برگردم از اول مستقل میشم و کنار خانواده همسر زندگی نمیکنم و شاید هم زودتر بچه دار بشم
الان موقعیت ازدواج به شکل عجیبی کم شده یا اصلا نایاب اگرم باشه ایده ال نیست پس کم کلاس بزاریم
به نظر من اول باید خودتو بشناسی دقیق و کامل ببینی از ازدواج چی میخای هدفت چیه از ازدواج ..
مهم ترز هرچیزی خودشناسی هست تا بتونی کیس مورد نظرتو پیدا کنی..
