🌸
هزاران بار با دل گفته ام این را،نمی فهمد
که "هرگز بر نخواهد گشت"؛دل اما نمی فهمد
چه سهمم می شود جز خونِ دل از دردِ دل با او
که دردم را نمی خواهد بفهمد یا نمی فهمد
به جز دل با کسی از شوق برگشتش نمی گویم
که تنها حرف یک دیوانه را دیوانه می فهمد
برایش هیچکس مانند من دیگر نخواهد شد
سرش با دیگران گرم است،اگر حالا نمی فهمد
دلم با دیدنت از دور هم آرام خواهد شد
کسی جز آنکه دلتنگ است حالم را نمی فهمد...
👤 محمد _عزیزی
لطفی کن و
در خلوت محزون من ای دوست
آرام و قرارِ دل دیوانهی من باش..
🔻مهدى_اخوان_ثالث
قرص ماه
به قرص کامل ماه می ماند
و تا قرص هایش کامل شوند
ماه به ماه
نان آور دارو خانه ها شدیم
حرف ندارد حرف ندارد
ما صدای خنده ی خود را
روی تصویرش گذاشتیم
که شما فکر کنید
خوشبختی افسانه نیست
این دختر یک فرشته است
یک فرشته
ما هم
به سازمان بهزیستی سپردیمش
برای بال درمانی
و
برج بلند بانک ها را
بر بالهایش آویزان کردیم
که نتواند به آسمان بر گردد
ویزیت دکتر
به نام بلند فامیلی مان
بلند بلند خندید
و ما از خجالت
فیلسوف شدیم
و گفتیم
انسان تنهاست،انسان تنهاست،
حالا دارد باورمان می شود
که جزایر تنها
و خانواده ی دکتر ارنست
حقیقت دارد !
آن روز کجای خانه نشسته بودم
که می توانستم آن همه شعر بگویم ؟
کدام لامپ روشن بود ؟
می خواهم آنقدر شعر بگویم
که اگر فردا مُردم
نتوانی انکارم کنی !
می خواهم شعرم چون شایعه ای در شهر بپیچد
و زنان
هربار چیزی به آن اضافه کنند .
امشب تمام نمی شود
امشب باید یکی از ما شعر بگوید
یکی گریه کند
در دلم جایی برای پنهان شدن نیست
من همه ی زاویه ها را فرسوده ام
دیگر وقت آن است که مرگ بیاید
و شاخ هایش را در دلم فرو کند
تو خوابت گرفته است
و کسی به گشودن پنجره ها نمی آید .
تو خوابت گرفته است
و باران روی این دیوارهای کاه گلی فراموش می شود .
خسته ای شاعر؟
آوازی گمنام
برای همیشه از خواب تو می گذرد
و کودکان
از گل بازی دیروز برمی گردند
آن طرف دختری
با جنون بندریش ایستاده
میان اینکه تو چشم باز می کنی
و دست می بری
به سمت گیتاری که دیگر نمانده است !
همه چیز عوض شده
غیر از این ماه که بالای سرمان است
وقتی به ماه فکر کنیم
استخوان هایمان زنده می شوند
به صدا در می آیند
انگار دونفر با هم حرف می زنند
و قرار ملاقات فردا را می گذارند
فردایی که تا بجنبی
سی سال گذشته
واین سی سال مثل انار رسیده ای از ساقه می افتد
اناری که طعم شیرینش در دهن باد است
بیا برویم
ول کنیم این استخوان ها را
برویم به کوچه های بچگی مان
جایی که هیچ چیز نمی فهمیدیم
و وقتی توپ در هواست
تو دخترک همسایه مان بشو
آن قدر گرم بازی می شویم
که فراموش کنیم بزرگ می شویم
فقط توپ به زمین نیفتد
و گرنه این جا دوباره ویران می شود
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
