سلام، چند روز پیش یه نفر از دوستان یه فردی برای خواستگاری به من معرفی کرد. خوب اون شخص دانشجوی phd بود. و کار هم داشت. ولی دو سال از خودم کوچکتر بود. به سختی راضی شدم که باهاش صحبت کنم. ناگفته نمونه خودم هم ارشد دارم و شاغلم. شماره تلفن ایشون رو به من داد . و اون آقا به من پیام داد. اولش خیلی مودب بود و ادعای مذهبی بودن داشت. دو دقیقه بعد پیام داد ببخشید میگما من از نظر جنسی خیلی گرمم میخوام بدونم شما چه جوری هستید. بهش گفتم این صحبتا برای الان نیست. بذار ببینیم اصلا سر چیزای دیگه به تفاهم میرسیم بعد به اون مسایل میرسیم گفت نه برای من این موضوع خیلی مهمه اول سر این موضوع باید به تفاهم برسیم تا برسه به موارد دیگه. بعد از کلی صحبت که دوست ندارم در مورد این مسایل بشنوم . پیام داد دور ازدواج تا یک سال و نیم دیگه خط بکش😐 من درس دارم. گفتم من هنوز حرفی نزدم. اصلا قبول نکردم. کلی غر غر کرد. اون موقع که پیام میدادیم ساعته یازده شب بود. گفت میخوام باهات تلفنی صحبت کنم گفتم الان دیر وقته تازه از بیرون هم اومدم خیلی خسته م. گفت فقط ده دقیقه گفتم نه متاسفانه مادر و پدرم کنارم نشستن نمیتونم. بعد شروع کرد به غر غر کردن، تو واسه طرفت وقت نمیذاری اینجوری نمیشه که . پیام دادم ممنونم شب خوش. بعدش پیام داده که یه مورد رو دوستانه بهت بگم وقتی یه نه نفر تایپ میکنه شرط ادبه که وسط صحبتش حرفشو قطع نکنی و نگی شب بخیر.
فردا صبحش پیام داده که نه ایجوری نمیشه باید حضورا صحبت کنیم. اصلا هم بخاطر رفتار دیشب و جلسه اولش عذرخواهی نکرد. کلی بهم پیام داد دیگه جوابشو ندادم.
نمیدونم کار درستی کردم؟ آدم که جلسه اول صحبت ندیده و نشناخته اونم با پیام دادن اینجوری برخورد میکنه به نظرتون ارزش ملاقات حضوری داره؟ در ضمن احساس کردم هنوز نیومده مالک شده و مشکل اخلاقی هم داره؟ نظرتون رو میشه بگید؟ کار درستی کردم؟
