«شعر٧»

با شیخ از شراب حکایت مکن که شیخ
تا خون خلق هست
ننوشد شرااا🍷اااب را

🔻شهریار

از ترس به من نگید خواهش میکنم 

تمام جودم ترسه 

همین ترس باعث از دست دادن آرامش شده در وجودم 

چشمای زیباتون و ببنید و لحظه ای به تمام داشته هاتون فکر کنید 

تورا دوست دارم

بدون آن که علتش را بدانم

محبتی که علت داشته باشد

یا احترام است یا ریا …

@nafasam1370 ♥️😘⚘

تن نیست آدمی
عدد است ، کم‌ می‌شود هر روز...

فدات🌸🍃❤🌹🤩

تف تگم چش شده😶😶

دوست داشتنت...
همچو برنج گیلان می ماند..
رفته رفته
خوش طعم تر می شود ...

🔻علی بیدل
‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

یامیسان قیز...منی ده سئو دا😍😍

لیلی❤

سلام بانوو فدایی داری😘😎♥️⚘

از چهره ى تو
چیز زیادى یادم نیست
جز این که
اقیانوس آرامى
ریخته بود بین چشمهات
و روى طراوت لب هات
زمزمه ى تردى بود
که گنگم مى کرد
و نمى گذاشت
از چهره ى تو چیز زیادى
یادم باشد

چه میدونم پنچره😅😂🤣😂

کی می رسد آن صبح
که من صدایت بزنم
تو بگویی جانا

من برم حاج خانوم میوه میخاد 

یه سالاد میوه بدرستم بیام پیشتون 😍😘😘😘

تا تو بودی در شبم من ماه تابان داشتم 

روبروی چشم خود چشمی غزلخوان داشتم 

حال اگر چه هیچ نذری عهده دار وصل نیست 

یک زمان پیشامدی بودم که امکان داشتم 

ماجراهایی که با من زیر باران داشتی 

شعر اگر می شد قریب پنج دیوان داشتم 

بعد تو بیش از همه فکرم به این مشغول بود 

من چه چیزی کمتر از آن نارفیقان داشتم 

ساده از من "بی تو می میرم" گذشتی خوب من 

من به این یک جمله ی خود سخت ایمان داشتم 

لحظه ی تشییع من از دور بویت می رسید 

تا دو ساعت بعد دفنم همچنان جان داشتم...

دوستت می دارم و بیهوده پنهان می کنم
 لحظه ای دیگر ز شوقم باز عنوان می کنم

چون بدیدم روی تو  احوال من اینگونه شد
غرق افکار خودم ،این می کنم،آن می کنم

گه گرفتار غمم از دوریت در آتشم
چون به تنگ آید دلم،فریاد و افغان می کنم

ای خدا آشفته ام آخر دلیل کار چیست؟
اینکه گویندم هوایی با خود ،حیران می کنم

من خودم را عالمی در دهر می دیدم و لیک
واله و مفتون شدم رفتارِ نقصان می کنم

خویش را گم کرده ام  گویا منی در کار نیست
عقل مغلوب دل است ،شرمنده اذعان می کنم


حالتم هر کس بدیده عشق نامش می نهد
آری عاشق گشته ام،بیهوده کتمان می کنم

#نازبانو

😂😂ای جاننن 

خوب تگم کردی نفس🤭🤭🤭😶😶🙄😅