«شعر۶»

آخه اصلا نمیدونستم ترک هستی و یا متاهلی و اصلا هیچی نمیدونستم 

یه بار ترکی گذاشتم ریپ زدی منم ترکممم داشتم بال درمیاوردم 

عشق یهویی یهویی هم از بین میره بانو 

شما نمه نمه بد به دلم نشستی ❤❤❤❤😍😍

دیگه دوستای عزیزم شوهرم داره خاموشی میزنه  

شب خوش

آی جان

عشقمون پایدار😉😉😉

یه کاش هایےتوزندگی

هرکسےهستند

که وقت وبےوقت

یقه تومیگیره میچسبوننت

به دیوارویه سیلےجانانه

میذاره روےگونه ت

وولت میکنه به حال خودت

یه کاش هایی مثل

کاش برگردی🙏❤

باور کن روزی
مشهورترین نویسنده ی شهر میشوم،
فقط به امید آن که پیدایم کنی
لعنتی!
من بخاطر تو
چه مزخرفاتی که به خوردِ مغز مردم نداده ام ...
😁❤

خداحافظی کردی 

یک جوری که انگار 

دیگه بر نمی گردی 

اشکا شده بوسه 

یک جوری که انگار 

سراپا همه دردی 

سراپا همه دردی دیگه بر نمی گردی 

بار غم رو شونه بردمش تا خونه 

جای خالیتو دیدم 

اشکا شد روونه 

به جز عطر خیالت 

نبود از تو نشونه 

میدونم که پس از تو 

دلم تنها میمونه 

ولی احساس صادق ترینه 

میگه اون هنوزم بهتربنه 

دیگه دلواپسی نقشی نداره 

آخه اونم خودش عاشق ترینه 

آره دلواپسی نقشی نداره 

آخه اونم خودش عاشق ترینه... 

من هنوزم دچار چشماتم

چیزی جز تو توو مغز پوکم نیست !

گرچه اسمت دیگه توو گوشیم و ؛

توو "فـِـرندای فیس بوکم" نیست  !

عکست ُ احمقانه می بوسم

تو که احساسم ُ نمی فهمی !

حسم ُ وقت ِ دیدن ِ پسری ؛

که نمیشناسم ُ نمی فهمی  !

وقتی "لایکش" میفته رو عکست

بی هوا پشت ِ میـــــز می لرزم  !

وقتی لحنش صمیمی و گرم  ِ ؛

وقتی میگه عزیــــز ... می لرزم  !

تک تک ِ دوستات مشکوکن

پسرای ِ مجرد ِ خوشتیپ  !

حتی اون آدمایی که رفتن

با یه دختر تووی " ریلیشن شیپ " !

گاهی دستم میره رو " دیوارت " ؛

بنــِـویسم که دوستت دارم  !

بنــِـویسم چقــــــــــــــــدر بدبختم  !

اما دستم میره به سیگارم !

از سر ِ حوصله م که سُر خوردم  !

از#هوای-ترانه افتادم  !

" پروفایلت " تموم ِ دنیامه

من به چک کردن تو معتادم  !

گیر کردم میون ِ دنیا و

زندگی ِ مجازی ِ مطلق  !

من هنوزم دچار چشماتم

من بی کله ی خر ِ احمق!

| #احسان_رعیت |

.

تو هم در قلب منی

به چ عجب اون پست منه الان ریپ کردی 

یادم رفته بود خانوم 😙

از  مهتاب شبی 

بی حضور روی تو 

با دلم در خلوتی 

روبروی آسمان

خیره بنشستیم به شب

چشم در چشمان ماه

چشم دل اما کجا؟! 

خیره بودیم  ما به هم

خنده بر لب ،بی صدا...

بی نگاه ماه و شب

قاب این دروازه ها

پر شد از نور نگاه...

باز شب بود و سیاه

باز هم رویای تو

خالی از نور تو بود

خالی از هر چه نگاه...

👤سیمین حیدریان

بی تو مهتاب‌شبی باز از آن کوچه گذشتم

همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم،

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم

شدم آن عاشق دیوانه که بودم

در نهانخانه جانم، گل یاد تو، درخشید

باغ صد خاطره خندید

عطر صد خاطره پیچید:

یادم آمد که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم

پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم

ساعتی بر لب آن جوی نشستیم

تو، همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت

من همه محو تماشای نگاهت

آسمان صاف و شب آرام

بخت خندان و زمان رام

خوشه ی ماه فرو ریخته در آب

شاخه‌ها دست برآورده به مهتاب

شب و صحرا و گل و سنگ

همه دل داده به آواز شباهنگ

 یادم آید، تو به من گفتی:

از این عشق حذر کن!

لحظه‌ای چند بر این آب نظر کن

آب، آیینه عشق گذران است

تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است

باش فردا که دلت با دگران است!

تا فراموش کنی چندی از این شهر سفر کن!

با تو گفتم:‌ حذر از عشق!؟ ندانم!

سفر از پیش تو؟ هرگز نتوانم،

نتوانم!

روز اول که دل من به تمنای تو پر زد

چون کبوتر لب بام تو نشستم

تو به من سنگ زدی من نه رمیدم نه گسستم

باز گفتم که : تو صیادی و من آهوی دشتم

تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم

حذر از عشق ندانم، نتوانم!

اشکی از شاخه فرو ریخت

مرغ شب ناله ی تلخی زد و بگریخت

اشک در چشم تو لرزید

ماه بر عشق تو خندید!

یادم آید که : دگر از تو جوابی نشنیدم

پای در دامن اندوه کشیدم

نگسستم، نرمیدم

رفت در ظلمت غم، آن شب و شب‌های دگر هم

نه گرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم

نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم

بی تو، اما، به چه حالی من از آن کوچه گذشتم!

👤فریدون مشیری

بی تو من زنده نمانم...
بی تو طوفان زده ی دشت جنونم
صید افتاده به خونم
تو چه سان می گذری غافل از اندوه درونم؟
بی من از کوچه گذر کردی و رفتی
بی من از شهر سفر کردی و رفتی
قطره ای اشک درخشید به چشمان سیاهم
تا خم کوچه به دنبال تو لغزید نگاهم
تو ندیدی
نگهت هیچ نیفتاد به راهی که گذشتی
چون در خانه ببستم
دگر از پای نشستم
گوییا زلزله امد
گوییا خانه فرو ریخت سر من
بی تو من در همه ی شهر غریبم
بی تو کس نشود از این دل بشکسته صدایی
برنخیزد دگر از مرغک پربسته نوایی
تو همه بود و نبودی  
تو همه شعر و سرودی
چه گریزی ز بر من؟
که ز کویت نگریزم
گر بمیرم ز غم دل
به تو هرگز نستیزم
من ویک لحظه جدایی؟
نتوانم نتوانم
بی تو من زنده نمانم...

👤هما میرافشار

‌

سردی، شبیهِ فصلِ پاییزی

بارانِ من دیگر نمی ریزی

بارانِ من دل بسته ام کردی

من را فقط وابسته ام، کردی

وقتی که از دنیام دلگیری

حالا که از دنیای من سیری

حرفی نداری،ساکت و سردی

ایکاش میشد...کاش برگردی

هرچند از دستِ تو دلگیرم

با روزهایم، با تو در گیرم

گفتی نمیخواهی، نمی مانی

از عشق، تو چیزی نمیدانی

صدبار با بوسیدنت مُردم

آرام در پیراهنت ، مُردم

این زندگی را ، با تو میخواهم

دلبستگی را ، با تو میخواهم

در یادِ تو آرام ، میمیرم

در عشقِ تو ناکام، میمیرم

این مثنوی باید غزل میشد

باید که حرفم از بغل میشد

شاعر شدم از درد بنویسم

با عشق از یک مرد بنویسم

با اینکه میدانم جوابت چیست

باید بدانم عشق دیگر نیست

گفتم که از چشم تو افتادم؟!

(اینجای شعرم را نمیخوانم)

#صفا_وهابی