«شعر۶»

بذار خیال کنم هنوز پر از تب و تاب منی
روزا به فکر دیدنم، شبا پر از خواب منی

🔻مونا_برزویی

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس ...

نوش جان❤❤🍒

از سخن چینان شنیدم آشنایت نیستم 

خاطراتت را بیاور تا بگویم کیستم

خودکار بزار جلوت!

آدمای زندگیتو یکی یکی بنویس!

حسادت میکنه ... خط بزن!

خوبیات به چشمش نمیاد ... خط بزن!

بهت دروغ میگه ... خط بزن!

هر وقت تنها شد میاد سراغت ... خط بزن!

پشت سرت حرف میزنه ... خط بزن!

از پشت خنجر میزنه ...خط بزن!

هیچوقت نمیفهمتت ... خط بزن!

فقط تو خوشیات کنارته ... خط بزن!

سر حرفش نیست ... خط بزن!

مکث نکن فقط خط ... بزن!

از این نترس که تنهاشی!

تنهایی شرف داره به حضور این آدما تو زندگیت!

شروع کن اضافی هارو خط خطی کن!💎♣️

خوشبختی اگر بو داشت

بوی پرتقالِ تازه‌یِ چهلّمِ زمستون رو میداد

یا بوی پوست کندن نارنگی وسط کلاس درس

تو اوج خستگی

یا به قشنگی و بوی خوش بهارنارنج بود.

فکر میکنم اگه خوشبختی میوه بود

یه چیز تو مایه های پرتقال بود تو چهار فصلِ سال...

همونقدر شیرین همونقدر لذت بخش...

🌻💛🍃

سلام عزیزدلم..مهتاب میخواد بره از سایت ☹☹😭دلم گرفت 😭

آدمک آخر دنیاست بخند

آدمک مرگ همینجاست بخند

دست خطی که تورا عاشق کرد

شوخی کاغذی ماست بخند

آدمک خر نشوی گریه کنی 

دنیا سراب است بخند

آن خدایی که بزرگش خواندی 

بخدا مثل تو تنهاست بخند💎♣️

۹۶۵.

تا قیامت در کفِ خاکی که نقش پای اوست

دل تپد، آیینه بالد، گل دمد، جان بشکفد...

بیدل🍃

کاش می شد کنج دنجی را شبی پیدا کنم




آدمیزاد است دیگر... دوست دارد دق کند!

بــه رســم عــاشــقــۍ مــیــســوزم و دَم بــرنــمــۍ آرمــ

بــه دل یــار دگــر دارۍ و ایــن دردۍ گــران دارد.!

#پــریــســا_فــراهانــۍ

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌🥀💫🥀💫🥀

بی تو دنیای مرا بدجور غم برداشته

بعد تو حتی خدا دست از سرم برداشته 

با تو بودن حس ناب مادری را داشت که

بار اول دیده فرزندش قدم برداشته 

دست در دستم که بودی حال و روزم فرق داشت

مثل حال نوجوانی که علم برداشته 

من که شاعر نیستم ، حتی دریغ از یک غزل!

یاد تو شاعر شده هر شب قلم برداشته 

من کتاب تازه ای در عاشقی آورده ام

قبل من هر چند دینت صد پیمبر داشته....♣️💎

دوستت دارم را 

من دلاویز ترین شعر جهان یافته ام

ین گل سزخ من است

دامنی پر کن ازین گل که دهی هدیه به خلق

که بری خانه دشمن 

که فشانی بر دوست!

رفته هنوز هم نفسم جا نیامده ست

عشق کنار وصل به ماها نیامده ست

معشوق آنچنان که تویی دیده روزگار

عاشق چو من هنوز به دنیا نیامده ست

صد بار وعده کرد که فردا ببینمش 

صد سال پیر گشتم و فردا نیامده ست

یک عمر زخم بر جگرم بود و سوختم 

یکبار هم برای تماشا نیامده ست

ای مرگ جام زهر بیاور که خسته ایم

امشب طبیب ما به مداوا نیامده ست

دلخوش به آنم از سر خاکم گذر کند

گیرم برای فاتحه ی ما نیامده ست♣️💎